نامه وارده

"این بنده با همهء ناچیزی معتقد است که هیچ فردی‌ مصون از خطا نیست و جز انبیای الهی و مقربان بارگاه یزدانی که ما آنانرا معصوم‌ مینامیم و میدانیم سایر ابناء بشر کلا در معرض خطا و اشتباهند و شاید بر همین اساس‌ است که گفته‌اند لکل جواد کبوة و یا لکل عالم هفوة یعنی برای هر اسب تیزروی بر سرپای در آمدنی هست و برای هر دانشمندی خطا و لغزشی است و یا بمفهوم دیگری‌ گفته‌اند و فوق کل ذی علم علیم یعنی از هر دانائی داناتری هست پس هیچکس را نمیرسد که دعوی برتری و یکه تازی کند و کسی را از خود برتر و بالاتر نداند خدا رحمت‌ کناد دانشمند بزرگی را که گفت: تا بدانجا رسید دانش من‌ که بدانم همی که نادانم امروز هم دانشمندان بزرگ باین قول ناطقند و روی همین توجه اگر هم گاهی‌ از کسی خطا و اشتباهی به بینند بدیدهء عفو میپوشند و آنقدرها مته بخشخاش نمی- گذارند و مثلا بر سر یک کلمهء قدیم و قدیمی که بقول نویسندهء شهیر جناب آقای جمال زاده هر دو هم درست است بشرط اینکه هر کدام در جای خود استعمال شوند اینقدر سخن را بدرازا نمیکشند."