خلاصه ماشینی:
"پاسخی که اعضای کمیسیون روی آن اجماع دارند بهطور خلاصه این است که مالکیت فکری میتواند در برخی شرایط و تا سطح معینی از توسعه آثار مثبت داشته باشد اما در مجموع،کشورهای در حال توسعه،بهجای اعمال کردن سطح بالای حمایت از دارندگان حقوق مالکیت فکری که برمبنای استانداردهای کشورهای توسعهیافته تنظیمشده و از موافقتنامه راجعبه جنبههای تجاری حقوق مالکیت فکری(تریپس)و دیگر کنوانسیونها ناشی شده است،باید آنرا کنار بگذارند.
این(رابطه)،یک سلسله پرسشهای متوالی را مطرح میکند:جایگاه اختراعات در بخش بهداشت کشورهای در حال توسعه چیست؟(بند الف)آیا اجرای برنامهریزیشده آنها بر روی قیمت داروها تأثیر خواهد داشت؟(بند ب)در فرضی که بر روی قیمت دارو تأثیری پدیدار شده است،این امر چه پیامدهایی بر روی دسترسی بیماران به داروهای مذکور به همراه خواهد داشت؟(بند ج)سرانجام اینکه در فرضی که قیمت داروهای ثبتشده،مشکلاتی را ایجاد کرده است،آیا مکانیزم (سازوکار)مجوزهای اجباری میتواند راهحلی مؤثر ایجاد کند؟(بند د) الف)جایگاه اختراعات گزارش،میگوید صنعت دارو که بهطور کلی استفادهکننده مهم از [نظام]اختراع است،مسلما در کشورهای در حال توسعه،کمتر مورد استفاده قرار میگیرد،خواه به خاطر اینکه قانونگذار کشور،اختراعات محصولات دارویی را نمیپذیرد مثل هند،و خواه بهخاطر اینکه یک کشور،بازاری که قادر به خرید باشد را ایجاد نکرده یا ظرفیت صنعتی که قادر به تولید مواد غیراولیه باشد را ندارد یا بهخاطر این مشکل شایع که درمورد بیماریهای موجود در کشورهای فقیر،تحقیق کمی صورت گرفته است و از آنجا که نمیتوان در این قبیل کشورها انتظار بازگشت سرمایه را داشت،در نتیجه اختراعات کمی وجود دارد."