خلاصه ماشینی:
"طولی نخواهد کشید که هر استانی،در زمینههای مختلف هنری،جشنوارههای ارزندهای برگزار کند؛منتها تا زمانی که امکانات لازم فراهم بشود و ما بتوانیم در این زمینه،نیازها را برآورده کنیم- به نحوی که هر استان،خود،بتواند جشنوارهای داشته باشد-برگزاری این جشنوارهء منطقهای بسیار مفید خواهد بود؛بدین معنی که از طرفی، هنرمندان و استعدادهای هنری کشور ما احساس خواهند کرد که دولت جمهوری اسلامی،سعی بر این دارد که بدانها نزدیک شود،آنها را پیدا کند و مورد حمایت و هدایت قرار دهد و به مسائل آنها بپردازد.
یکی از مشکلاتی که ما همواره داشتهایم، اینست که گاه هنرمند مذهبی و متعهد ما، بمحض اینکه اثر هنریاش مورد اقبال مردم قرار گرفته،یعنی بعنوان مثال،به محض اینکه یک تئاتر و یا یک فیلم هم سخن و همدل با ارزشهای انقلابی او،مورد استقبال مردم قرار گرفت،خود را در قله دیده است و غافل از این شده که این استقبال،بخاطر تکنیک کارش نبوده،بلکه عامل موفقیت،پیام و حرف اثرش در ارتباط با جامعه بوده است؛پیام و حرفی که چنانچه با استفاده از تکنیک برتر،مطرح شود، بسیار مؤثرتر و ماندنیتر خواهد بود.
حرکت بعدی ما،ایجاد ترغیب و تهییج نیروهای شهرستانی به سوی نمایشنامهنویسی، یعنی بهسمت کار قلم زدن است و در این راستا، قصد آن داریم که قصهنویسهای شهرستانی را در کنار نمایشنامهنویسها قرار دهیم و یک هماهنگی و وحدت و انسجامی بین دو قشر پیش گفته ایجاد کنیم و از هماهنگی و اتحاد این دو قشر است که ما میتوانیم مشکل اساسی تئاتر را که متن فارسی باشد،حل کنیم؛یعنی به قصهنویسها بگوئیم بنویسند و یا آنچه را که نوشتهاند-در آن مجمعی که تشکیل خواهیم داد-به نمایشنامهنویسی که خودشان انتخاب کرده یا انتخاب خواهند کرد،ارائه بدهند تا نمایشنامهنویسان،قصهء آنها را به نمایشنامه تبدیل کنند."