خلاصه ماشینی:
"پیکردن موضوع ایمان بودائیسم مورد اعتقاد خود را در قلمرو وسیع و عمیق زندگی انسان که بیرون از دسترس عقل فرار دارد میجوید.
بر این قرار،پیجویی بودایی برای مورد اعتقاد یا موضوع ایمان به هشتمین آگاهی یا شعور alaya انجامید،یعنی قلمروی که کارکرد نفس حیات عالم هستی را شامل می- گردد.
اصل اساسی،یعنی بوداگری،با نیرویی از رحمت سرشار است،و این نیرو چنان عظیم است که کل جهان را در قلمرو خود دارد،و نیز آنرا خردی نامتناهی است که میتواند به بشریت توان آن دهد تا در هر زمان راه آینده را به پهنه بگشاید.
پس آن راه و روش ویژهای که بما امکان میدهد به جوهر حیات خود برسیم و نیروی عظیم بودائیگری را که در اصل اساسی هست بظهور برسانیم چیست؟چه شرایطی این کار را میسر میسازد؟ بودائیسم،در تأمین وسیلهای برای راه یافتن به نهایت ژرفای حیات آدمی،یک میل اصلی را که در ذات زندگی انسان نهفته است روشن میسازد.
در آغاز گفتیم که ایمان بودایی یعنی وقف کردن زندگی انسان-ایمان بودایی تمایل دینی را به روش مینهد و آن را به صحنه حیات عالم میآورد،و با این کار نیمه پیشین وقف را کامل میکند.
از این راه بوداگری میتواند،همچون موجی که در میان گرداب در جوشش و روش است بزندگی آدمی جریان پیدا کند و فرد را در نیمه دوم وقف نفس خود-یعنی در راه فعالیت عملی مبتنی بر بودائیگری-قرار دهد.
بر این قرار،موضوع پرسشت همانا جوهر آئین بودا است-اعتقاد آدمی به این معنی نقطه آغازین رفتارهای اوست،که بنوبه خود راه را برای وی هموار میسازد تا بودائی- گریش را به جلوه درآورد."