خلاصه ماشینی:
"پکن با همکاری برخی کشورها نظیر دولتهای آسیای مرکزی درصدد است به سه هدف استراتژی امنیتی خود برسد: 1-ثبات و بالندگی داخلی 2-صلح و آرامش دولتهای پیرامونی 3-تبادلنظر و همکاری با دیگر کشورهای منطقه(ص 281) از سوی دیگر به نظر میرسد راهبرد امنیتی چین به شکل«تدافعی»طراحی شده باشد و کاهش هزینههای نظامی نسبت به تولید ناخالص ملی مؤید این نکته است کشورهای آسیای مرکزی هرچند در مورد اصولی همچون تضمین امنیت نظامی و یکپارچگی کشور،حل و فصل مسالمتآمیز اختلافات،امنیت خود را در امنیت دیگران دیدن،اتخاذ راهبردهای تدافعی،استفاده از کمکهای نظامی و سازمانهای بینالمللی و بهرهبرداری از تجارب کشورهای دیگر،خودداردی از تولید و تکثیر سلاحهای هستهای و شیمیایی،حضور در سازماهای بینالمللی در حکم تضمینی برای استقلال و حاکمیت خود،همداستانند نظر دارند،لیکن در برخی موارد اختلافنظرهایی نیز به چشم میخورد،علیرغم تلاشهایی مانند«اجلاس راههای همکاری و جلب اعتماد مقابل در آسیا،اجلاسهای همکاری و امنیت و غیراتمی شناختن آسیای مرکزی،اجلاس دریاچه ایسیک و ایجاد سپاه حافظ صلح در آسیای مرکزی»که در زمینه تحقق امنیت دسته جمعی پذیرفته است،«همچنان امنیت دسته جمعی در منطقه بسیار ضعیف به نظر میرسد.
از سوی دیگر،نویسندگان به خوبی بر جنبههایی از نیازهای اساسی چین و توانمندیای کشورهای منطقه اشاره مینماید،لیکن آگاهانه یا به دلیل اتخاذ رویکردی انتزاعی،شرایط را برای حصول به اهداف ملی چین به نحوی ترسیم نمودهاند که گویی مشکلات و موانعی در میان نیست؛برای نمونه اینکه باتوجه به نیازهای فزایندهء چین به انرژی از سویی و ذخایر غنی کشورهای آسیای مرکزی از طرف دیگر،دولت پکن به راحتی خواهد توانست منابع موردنیاز خود را از منطقه تأمین نماید؛در صورتی که اندیشهمندان و استراتژیستها بر این باورند که از جمله مشکلات قدرتهای بزرگ نظیر آمریکا،روسیه،چین و کشورهای اروپایی،کشمکش بر سر انرژی منطقه مزبور میباشد."