خلاصه ماشینی:
"سیاست بهرهبرداری از منابع طبیعی مشترکدر اقتصاد کشاورزی بخش دوم دکتر سید کاظم صدردر قمست اول این بررسی نشان دادیم که علیرغم نقش و اهمیت زیادی کهاین مناببع در اقتصاد ملی و منطقهای کشور دارند،شیوه بهرهبرداری از آنهادرحال حاضر بهنحوی است که در کمتر از دهه با بحران فقدان و از دستدادن این منابع به علت بهرهبرداری نامطلوب از آنها،مواجه میشویم.
مشکل کمبود سرمایهگذاری در منابع مشترک دقیقا همین موضوعاست که تلاش برای احیاء مراتع،یا بازسازی جنگلهای مخروبه،یا بهبودزیستگاههای ماهی و پرورش مصنوعی بچه ماهی و ریختن آن به زیستگاهها،یا تغذیه مصنوعی سفرههای زیرزمینی آب یا ساختن سدو بند همه سرمایهگذاریهایی همگانی هستند که منافع آنها به همه اهل ده،یا منطقه یا اقلیممیرسد ولی هزینههای آنها را باید صرفا مبتکران و تلاشکنندگان متحملشوند.
پس بخش عمومی علاوهبر مشارکت در طرحهای سرمایهگذاری یادشده،بایدتلاش فوق العادهای برای تثبیت شرایط اقتصادی و ایجاد اطمینان به حصول ثمراتسرمایهگذاری به عمل آورد تا زمینه مشارکت بخش خصوصی به سرمایه گذاری در منابع طبیعی و به دنبال آن نجات این منابع از آفت تخریب و هلاکتفراهم شود.
از طرف دیگر شکل اداری یا مدیریتواحدهای بخش عمومی اعم از شرکت دولتی یا واحد سازمانی وابسته به یکتشکیلات دولتی مناسب نیست زیرا هزینه تصمیمگیری در اینگونهتشکیلات بسیار زیاد بوده و دلیل آن این است که تصویب بودجههای سالیانهآنان توسط مراتب مختلف تصمیمگیری،پیروی از مقررات خاص در هزینهکردن وجوه،و از همه مهمتر نیاز به جلب توافق مقامات سیاسی در سطوحمختلف برای آغاز هر برنامه و شروع هر پروژهای،فرآیندی است بسیار وقتگیر.
2-پدیده فوق از یک طرف و عدم مشارکت بخش خصوصی درسرمایهگذاریهای زیربنایی یا عام المنفعه از طرف دیگر باعث شده است کهمنابع طبیعی مشترک با کمبود سرمایهگذاری مواجه شود."