چکیده:
تمثیل یکی از روشهای تصویر سازی و مجسم کردن موضوعات است که مخاطب را به تخیل و تفکر وا میدارد. .تمثیلهای قرآنی علاوه بر آنکه آموزههای اخلاقی و تربیتی و جنبهی اعجاز دارند؛ زیباترین جلوههای ادبی، بلاغی در قرآن را نیز به نمایش میگذارند .
در این پژوهش ، با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی ،تمثیلات ایمان وکفر در آیات قرآن را مورد بررسی ومطالعه قرار داده واین بررسی حکایت از این دارد که قرآن به حقیقت ایمان و کفر، مقایسه ی مومن وکافر ،ویژگی مومن وکافر وآثار ایمان وکفر پرداخته است.و در نهایت با بررسی تمثیلات، حقیقت ایمان به چراغ فروزان و آب زلال و حقیقت کفر به کف بیدوام تعبیر شده، خداوند در تعدادی از آیات به مقایسهی مومنین و کفار به صورت مستقیم پرداخته، اعمال کافران به دریای ظلمات و خاکستر و سراب فریبنده تشبیه شده، مومنین در کمال صبر و استقامت و کافر در خیانت و تکذیب پروردگار و همانند سگ هار و حیوان گنگ بوده و در نهایت مومن به آرامش و سکون و پاکی و کافر به هلاکت میرسد.
Allegory is one of the ways to illustrate and visualize topics that
make audience think and Image. Qur'anic allegories, besides having
moral and educational teachings and miraculous aspects, also
.display the most beautiful literary manifestations in the Qur'an
In this research, by using analytic-descriptive method, it examines
and studies allegories of faith and disbelief in Quranic verses. This
study indicates that Qur'an deals with the truth of faith and disbelief,
the comparison of believers and disbelievers, the characteristic
of believers and disbelievers and the effects of faith and disbelief.
Finally, by examining the allegory, the reality of faith is interpreted
to glowing light and pure water, and reality of disbelief to the bubble
water. God has directly compared believers and disbelievers in a
number of verses, the behaviors of disbelievers, is analogized to the
sea of darkness, ashes and seductive mirage; believers in patience
and perseverance, and disbelievers in treachery and denial of God,
as a rabid dog and rabid animal and dumb animal. Eventually the believer
comes to rest, stillness, purity and disbelievers be destroyed
خلاصه ماشینی:
و در نهايت با بررسي تمثيلات، حقيقت ايمان به چراغ فروزان و آب زلال و حقيقت کفر به کف بيدوام تعبير شده، خداوند در تعدادي از آيات به مقايسهي مؤمنين و کفار به صورت مستقيم پرداخته، اعمال کافران به درياي ظلمات و خاکستر و سراب فريبنده تشبيه شده، مؤمنين در کمال صبر و استقامت و کافر در خيانت و تکذيب پروردگار و همانند سگ هار و حيوان گنگ بوده و در نهايت مؤمن به آرامش و سکون و پاکي و کافر به هلاکت ميرسد.
شخص اگر پس از اعتقاد به عقيدهاش تسليم شد، مومن است و گرنه منافق يا کافر ميباشد، از طرف ديگر هرقدر اعتقاد قوي باشد، تسليم محکم خواهد بود، شدت و ضعف ايمان و داراي مراتب بودنش از اين روشن ميشود.
». (اعراف، 176 - 175) اين آيه تصوير کافري است که آيات و نشانهها به او ارزاني شده و مورد فضل و عنايت الهي قرار گرفته و فرصتي براي رشد و هدايت در اختيار وي قرار گرفته.
(مکارم شيرازي، 1374، ج 14: 493) با توجه به اين مطالب، بديهي است که انسان در چنين ظلمت هولانگيزي، در تنهايي مطلق و جهل و بيخبري کامل فرو ميرود، نه راه را پيدا ميکند، نه همسفراني دارد نه موضع خود را ميشناسد نه وسيلهاي در اختيار دارد، چراکه از منبع نور يعني خدا کسب روشنايي نکرده است.
6. اعمال کافران در تمثيلات قرآن به درياي ظلمات و خاکستر و تندباد و سراب فريبنده تشبيه شده است.
7. از آثار ايمان در اين آيات، پاکي و ثبات و نور و آرامش و تلاش و از آثار کفر، آلودگي و تاريکي عذاب و سکون بيان شده است.