چکیده:
یکی از اهداف تشکیل نظام جمهوری اسلامی ایران گسترش عدالت بود که توزیع مناسب درآمدها در جامعه نیز یکی از مهمترین جنبه های آن است. توزیع درآمد در هر جامعه ای از ساختار اقتصادی- اجتماعی آن جامعه، به ویژ ه شرایط بازار کار و نرخهای تورم و بیکاری و اندازه دولت ناشی می شود؛ اما علاوه بر این ها می توان به متغیرهای دیگری همچون وضعیت آموزشی و سطح سواد جامعه نیز اشاره کرد چرا که پراکندگی درآمدها را در بلندمدت تحت تاثیر قرار می دهند؛ در واقع از آموزش به عنوان راه حلی پایدار برای حل مشکل نابرابری درآمدی یاد می شود. در این مطالعه، رابطه بین متغیرهای آموزشی (میانگین و انحراف معیار سواد در جامعه) و توزیع درآمد در طی دوره 1347 تا 1380 مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که افزایش سطح سواد باعث بهبود توزیع درآمد می گردد ولی تشدید پراکندگی سواد، توزیع درآمد را بدتر می کند، بنابراین سطح (متوسط) بالاتر سواد و اختلاف یا پراکندگی (انحراف معیار) کمتر آن (هر دو) توزیع درآمد جامعه را بهبود می بخشد.
Spreading justice has been one of the goals of establishing the Islamic Republic of Iran and improving income distribution is an important aspect of it. Income distribution in any society is usually affected by its social and economic structures and especially by factors such as inflation، and unemployment rates and its the government size. In addition، the level of literacy and eIn addition، we can also name some other factors like education، which is considered as a steady state solution to the income distribution problem are also seen as important factors affecting the income gap among different groups. .
The purpose of this article is to study the relationship between educational variables، measured by the literacy level and its dispersion، (i.e. its average and standard deviation) and income distribution in the Iranian economy in for the period 1347-1380 (1968-2001 B.C.) in Iranian economy. O. Our findings indicate that as the (average) level of education increases، income inequality will decrease; but with increasing the standard deviation of education among citizens، income equality worsens.
خلاصه ماشینی:
"از این رو در این تحقیق به تبعیت از مطالعات مشابه 2 برای بررسی اثر آموزش بر توزیع درآمد، از دو مدل به شرح زیر استفاده خواهد شد: (20) (21) که در آنها: : ضریب جینی (توسط مرکز آمار ایران به روش ناپارامتری محاسبه و در نشریه تفصیلی آمارگیری از هزینهها و درآمدهای خانوارهای شهری و روستایی چاپ شده است)؛ : نرخ تورم (بر اساس آمار منتشره توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران میباشد)؛ : نرخ بیکاری (بر اساس آمار منتشره توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران برای سالهای 1347-1376 و آمار منتشره سازمان برنامه و بودجه برای سالهای 1377-1380 میباشد)؛ : شاخصی از اندازه دولت (که عبارت است از نسبت بودجه دولت به کل تولید ناخالص داخلی به قیمتهای ثابت 1376)؛ : لگاریتم طبیعی متوسط سالهای تحصیل 3 ؛ : لگاریتم طبیعی پراکندگی آموزش؛ : متغیر مجازی که مقدار آن برای سالهای 1359 تا 1367 برابر 1 و برای سالهای دیگر معادل صفر است.
1. خروجی Eviews مربوط به این سیستم در پیوست (الف) قابل مطالعه است با توجه به اینکه: نظر به اینکه در سال پایانی (1380) متوسط سواد نیروی کار برابر با (58/5) سال است بنابراین میتوان نتیجه گرفت: یعنی اگر سطح سواد به میزان یک سال افزایش یافته و به 68/6 سال برسد، ضریب جینی 041/0- واحد کاهش خواهد یافت.
در تحقیق حاضر همچون مطالعات مشابه پراکندگی آموزشی نیز مورد استفاده قرار میگیرد؛ این شاخص عبارت است از انحراف معیار آموزش که به صورت زیر محاسبه میشود: و که در آن انحراف معیار آموزش، سهمی از جمعیت با تحصیلات، تعداد سالهای مورد نیاز برای کسب سال تحصیل، متوسط سالهای تحصیل و جمعیت مورد بررسی است."