چکیده:
مصدر میمی از دیدگاه علما صرف، نحو و تفسیر، اسمی است که معنی آن شبیه مصدر اصلی، همراه با قوّة دلالت وتاکید بوده، و علاوه بر حدث، غالبا بر نهایت امری نیز دلالت دارد. بررسی تحلیلی- توصیفی ترجمه های معاصر قرآن کریم، از مصدرهای میمی سوره بقره، در سه شیوه تحت اللفظی از ابوالحسن شعرانی، تفضیلی از مهدی الهی قمشه ای، عبدالمحمد آیتی و محمدرضا صفوی، و وفادار از ناصر مکارم شیرازی، مهدی فولادوند، مصطفی خرمدل، ابوالفضل بهرامپور، نشان میدهد که در همه این ترجمهها معنای اصلی مصدر میمی مغفول واقع شده، و ترجمه امین یا وفادار تا حدودی به معنای اصلی مصدر میمی، که همان نهایت و سرانجام امر است، اشاره دارد.
From the point of view of mere scholars, syntax, syntax and
interpretation is the noun, which means similar to the original
source, with the power of signification and emphasis, and in addition
to hadith, it often indicates the ultimate. Analytical-descriptive
study of contemporary translations of the Holy Quran,
from Mimi sources of Surah Al-Baqarah, in three literal ways by
Abolhassan Sha'rani, a detailed account of Mehdi Elahi Ghomshei,
Abdul Mohammad Ayati and Mohammad Reza Safavi, and loyal
to Nasser Makarem Shirazi, Mehdi Fooladvand, Mostafa Khorramdel
, Abolfazl Bahrampour, shows that in all these translations
the original meaning of the infinitive of Mimi is neglected, and the
faithful or faithful translation to some extent refers to the original
meaning of the infinitive of Mimi, which is the end of the matter
خلاصه ماشینی:
بررسي تحليلي- توصيفي ترجمه هاي معاصر قرآن کريم، از مصدرهاي ميمي سوره بقره، در سه شيوه تحت اللفظي از ابوالحسن شعراني، تفضيلي از مهدي الهي قمشه اي، عبدالمحمد آيتي و محمدرضا صفوي، و وفادار از ناصر مکارم شيرازي، مهدي فولادوند، مصطفي خرمدل، ابوالفضل بهرامپور، نشان ميدهد که در همه اين ترجمهها معناي اصلي مصدر ميمي مغفول واقع شده، و ترجمه امين يا وفادار تا حدودي به معناي اصلي مصدر ميمي، که همان نهايت و سرانجام امر است، اشاره دارد.
ترجمههايي از صاحب نظران معاصر در امر ترجمه را در سه شيوه کلمه به کلمه يا تحت اللفظي، ترجمه آزاد يا تفضيلي، و ترجمه امين يا وفادار، مورد بررسي قرار گرفت، و براي بيان کميت و کيفيت ترجمههاي مورد مدنظر، جهت ارائه کمترين يا بيشترين خطا در ترجمه مصدر ميمي، نمودار آماري ارايه گرديد، و در نهايت با بررسي آراي لغوييون و مفسران، ترجمه پيشنهادي ارايه شده است.
مصدر ميمي در سوره بقره به منظور بيان معناي دقيق مصدر ميمي- قوت و تاکيد بر انتهاء و نهايت کاري- و با توجه به سه شيوه اصلي ترجمه در ترجمههاي معاصر از جمله: ترجمه کلمه به کلمه يا تحتاللفظي از ابوالحسن شعراني، ترجمه آزاد يا تفضيلي از مهدي الهي قمشهاي، عبدالمحمد آيتي و محمدرضا صفوي، و ترجمه امين يا وفادار از ناصر مکارم شيرازي، مهدي فولادوند، مصطفي خرمدل، ابوالفضل بهرامپور، ترجمه مصدرهاي ميمي سوره بقره را بررسي کرده تا توجه يا آسيبهاي عدم توجه به ترجمه دقيق معناي مصدر ميمي در اين ترجمهها آشگار گردد.