چکیده:
علیرغم گسترش همهجانبۀ مبانی هنرهای تجسمی مدرن، و انبوه سبک ها و تکنیکهای مختلفی که به سرعت در دنیا منتشر میشوند، نگارگری ایرانی، چه به صورت بالفعل و چه به صورت بالقوه کارکردهای بصری و بیانی فراوانی یافته است. با حضور پر شمار زنان به عنوان نقاش در تاریخ هنر ایران در دوران معاصر، نقاشان زن ایرانی، علاوه بر کاربست روشها و تکنیکهای غربی، در به کارگیری برخی شگردهای تصویری این گنجینه بصری در نقاشی معاصر ایران، موفقیت هایی را کسب نمودهاند. هدف این پژوهش، جمع آوری و معرفی این نقاشان معاصر و بررسی و تحلیل آثار آنان با در نظر گرفتن حضور نگارگری در آثارشان است. سؤال این است که زنان نقاش ایرانی در زمینه احیای نگارگری در نقاشی معاصر ایرانی، چه نقشی را ایفا نمودهاند و چگونه و از کدام ویژگیهای نگارگری برای بیان شیوههای نو در نقاشی معاصر، بهره گرفتهاند؟ این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای، اینترنتی و آرشیوی، به نتایجی دست یافت که در آن مشخص گردید، نقاشان زن ایرانی با استفاده از تلفیق نقوش گیاهی و جانوری و حروف الفبای فارسی، همچنین با استفاده از نقش اسب در شیوههای متنوع، یا تغییر مصالح، ایجاد نمودهای بصری جدید از طریق تحلیل سطوح نگارگری، تحول در کارکرد سطوح معماری و همچنین با بهرهگیری از مبانی تجسمی غربی، موفقیتهایی را در جهت غنای نقاشی معاصر با استفاده از عناصر سنت نگارگری به دست آوردهاند.
Despite the pervasiveness of modern visual arts principles, as well as diverse styles and techniques that are rapidly spreading in the world, Iranian painting (miniature) carries out both actual and potential visual and expressive functions. With the presence of female painters in the history of contemporary Iranian art, Iranian female painters, apart from the use of Western methods and techniques, have gained great success in using some of the visual techniques of this treasure in the contemporary Iranian painting.The current study aimed to collect and introduce these contemporary painters and assess and analyze their artworks by considering the presence of miniature in their artworks. The question is about the role of Iranian female painters in the restoration of the miniature in ontemporary painting in Iran and the miniature features they used to express new methods in contemporary painting.Despite all the influences of female artists in this field, there is a paucity of studies to introduce these artists and their executive procedures. Among these studies, we can refer to the thesis of "Elaheh Farahani" conducted in 2014 entitled "The Analytical Study of the works of the ancient and contemporary female painters, a case study of ten Iranian painters”. This study sought to introduce five miniaturists within the decades 10-11 AH and five contemporary miniaturists, including "Clara Abkar", "Mahin afshan pour", "Zinat Sadat Emami", "Farideh Tathiri Moghadam" and "Farah Osooli”.The next research is "The position of female artists in the history of Iranian Art” performed by "Marjan Edraki" in 2014, which only investigated the social conditions and the emergence of female painters, especially after the Islamic Revolution Iran.
خلاصه ماشینی:
با حضور پر شمار زنان به عنوان نقاش در تاریخ هنر ایران در دوران معاصر، نقاشان زن ایرانی ، علاوه بر کاربست روش ها و تکنیک های غربی ، در به کارگیری برخی شگردهای تصویری این گنجینه بصری در نقاشی معاصر ایران ، موفقیت هایی را کسب نموده اند.
سؤال این است که زنان نقاش ایرانی در زمینه احیای نگارگری در نقاشی معاصر ایرانی ، چه نقشی را ایفا نموده اند و چگونه و از کدام ویژگی های نگارگری برای بیان شیوه های نو در نقاشی معاصر، بهره گرفته اند؟ این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای ، اینترنتی و آرشیوی ، به نتایجی دست یافت که در آن مشخص گردید، نقاشان زن ایرانی با استفاده از تلفیق نقوش گیاهی و جانوری و حروف الفبای فارسی ، همچنین با استفاده از نقش اسب در شیوه های متنوع ، یا تغییر مصالح ، ایجاد نمودهای بصری جدید از طریق تحلیل سطوح نگارگری ، تحول در کارکرد سطوح معماری و همچنین با بهره گیری از مبانی تجسمی غربی ، موفقیت هایی را در جهت غنای نقاشی معاصر با استفاده از عناصر سنت نگارگری به دست آورده اند.
پیشینه پژوهش با وجود تمام تأثیراتی که هنرمندان زن در این حیطه گذاشته اند، برای معرفی این هنرمندان و شیؤە اجرایی آن ها، مطالعات اندکی صورت گرفته است که از آن میان می توان به پایان نامه »الهه فراهانی « در سال ١٣٩٤ با عنوان »مطالعه تحلیلی آثار بانوان نگارگر قدیم و معاصر، مطالعه موردی ده نگارگر ایرانی « اشاره کرد که درصدد معرفی پنج نگارگر در دهه های ١٠-١١ه .