چکیده:
چکیده: بیتردید پیروزی انقلاب اسلامی ایران رویکرد معادلات سیاسی کشورهای خارجی در مواجهه با ایران را دگرگون کرد. تشکیل جمهوری اسلامی در ایران و بازسازی سیاست خارجی ایران بر مبنای اندیشة رهبری انقلاب اسلامی مبنی بر صدور انقلاب اسلامی باعث شد تا رویکردهای نوینی در نوع ارتباطات خارجی و مراودات سیاسی در ایران اندیشیده شود. اندیشة صدور انقلاب و مطرح شدن آن از سوی امام خمینی بهعنوان اولویت سیاست خارجی ایران در سالهای اولیه انقلاب اسلامی مبنای تعامل جمهوری اسلامی با سایر کشورهای جهان و مورد توجه اهل سیاست قرار گرفت. در این پژوهش مفهوم صدور انقلاب بهعنوان یکی از مفاهیم پرکاربرد در ادبیات سیاسی سالهای اولیه جمهوری اسلامی ایران، در گسترة قلمرو معنایی اندیشة سیاسی امام در دو بُعد اصلی تبلیغ و عدالت بازشناسی شده است. ذکر این نکته ضروری است که واکاوی دو بُعد عدالت و تبلیغ در صدور انقلاب بهمنزلة نادیده گرفتن سایر ابعاد اندیشة سیاسی امام نیست؛ چراکه ابعاد مختلف اندیشة سیاسی امام در برخی موارد با یکدیگر همپوشانی دارند.
No doubt the Islamic Revolution in Iran has imposed drastic changes on foreign countries’ political balance approaches vis-a-vis Iran. The establishment of the Islamic Republic of Iran and revamping of Iran’s foreign policy based on Imam Khomeini’s idea of exporting Islamic Revolution gave birth to new approaches in Islamic Republic of Iran’s foreign communications and exchanges. The idea of exporting the revolution and its endorsement by Imam Khomeini as a priority for Iranian foreign policy during the early years after the victory of Islamic Revolution was welcomed by politicians as a benchmark for Iran’s interaction with the other world countries. This paper has tried to readdress “exporting revolution” as one of the frequently used concepts in the political literature of the early post-revolution years within the semantic scope of Imam Khomeini’s political thought in two dimensions of spreading Islam and justice. It has to be mentioned that the analysis of these two dimensions in exporting revolution does not mean ignoring other dimensions in Imam Khomeini’s political ideology. This is because various aspects in Imam Khomeini’s political ideology overlap in some cases.
خلاصه ماشینی:
انديشۀ صدور انقلاب و مطرح شدن آن از سوي امام خميني به عنوان اولويت سياست خارجي ايران در سال هاي اوليه انقلاب اسلامي مبناي تعامل جمهوري اسلامي با ساير کشورهاي جهان و مورد توجه اهل سياست قرار گرفت .
در اين پژوهش مفهوم صدور انقلاب به عنوان يکي از مفاهيم پرکاربرد در ادبيات سياسي سال هاي اوليه جمهوري اسلامي ايران ، در گسترة قلمرو معنايي انديشۀ سياسي امام در دو بعد اصلي تبليغ و عدالت بازشناسي شده است .
همگام با تبيين و پاسخ به پرسش اصلي به عنوان دغدغۀ پژوهشي ، پرسش هاي فرعي زير در پژوهش حاضر مورد بررسي قرار مي گيرد: - با بازشناسي قلمرو معنايي صدور انقلاب و تبيين آنها، چه ابهاماتي در مسألۀ صدور انقلاب اسلامي رفع و چه سؤالاتي مطرح مي شود؟ - سير تحول مفهوم صدور انقلاب از برپايي جمهوري اسلامي تا رحلت امام در ابعاد عدالت و تبليغ چگونه بوده است ؟ نويسنده در پژوهش حاضر تلاش کرده است تا با در نظر داشتن چهارچوب نظري تحقيق ، بر مبناي افکار و انديشه هاي امام به پرسش هاي مذکور پاسخ داده و درصدد رفع ابهامات پيش رو برآيد.
تحليل انقلاب در قالب اسلامي بودن ، از منظر انديشۀ سياسي امام و در جهت ارائه الگوي جهان شمول بودن و صدور ايدئولوژي يکي ديگر از وجه هاي اصلي صدور انقلاب است که در آن عدالت طلبي به عنوان مهم ترين الگو در جهت برقراري مساوات تأکيد عمده اي مي شود.