چکیده:
قصه، زبان مشترک انسان ها برای بیان اشارات و معانی، و انتقال دهندهی ارزش های اخلاقی و معنوی در بین نسلهاست. مذهب، سهم پر رنگی در قصه های ایرانی دارد.قصهگویان قصههای دینی، بسیاری از مفاهیم دیناسلام را به کودکان و نوجوانان این مرز و بوم آموزش می دهند؛ ایمان آنها را تقویت میکنند؛ ارزشهای والای انسانی و صفات خوب را در آنها می افزایند. پرسش این است که برای قصه گویی قصه های دینی، چه متنی مناسب است و بازنویسی قصهها چگونه باید باشد؟ پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی این مهم می پردازد.مسلماً قصههای دینی برای قصه گویی نیازمند بازنویسی به شیوهای خاص هستند؛ یافتن داستانی متناسب با روحیات و شخصیت قصهگو و مخاطبان، نیازمند برنامه ریزی و آماده سازی متن داستانی و تبدیل آن به حالت نمایشی است. متنهای بازنویسی با قابلیت اجرا ، باید با رعایت اصل امانت داری در محتوای داستانهای دینی، متعهد به انجام تلفیق اصول مهم: اصول داستان نویسی و اصول حرفه ای قصه گویی باشند.این پژوهش ، راهبردهایی کلی در زمینه نگارش دوباره قصه های دینی برای قصه گویی را دراختیار خوانندگان قرار می دهد که نه تنها قابل استفاده برای قصه گویان است، بلکه معلمان و علاقهمندان به قصه گویی نیز میتوانند از آن بهره کافی را ببرند.
Story is a common language of humans for expressing allusion and meanings, and transferring moral and spiritual values among generations. Religion has a rich share in Iranian stories. The storytellers of religious stories teach many concepts of Islam religious to the children and adolescents of this country, boost their faith, and increase high values of humanity and good traits in them. The question is, what is the appropriate text for telling stories about religious tales , and how should revising stories to be? This research use descriptive-analytical method. religious tales for storytelling definitely require rewriting in a particular way; finding an appropriate story that fit the spirit and personality of the storyteller and the audience, planning and preparing the narrative text and turning it into a dramatic case. revising texts with the ability to perform, must regard the principle of trustworthiness in the content of religious stories, committing to the consolidation of important principles: the principles of writing stories and the principles of the profession of storytelling. This research offers general strategies of revising religious stories for storytelling to the readers, that not only can be used by storytellers, but also teachers and storytelling enthusiast can take advantage of it.
خلاصه ماشینی:
پرسش اين است که براي قصه گويي قصه هاي ديني، چه متني مناسب است و بازنويسي قصه ها چگونه بايد باشد؟ پژوهش حاضر با روش توصيفي- تحليلي به بررسي اين مهم مي پردازد.
مسلماً قصه هاي ديني براي قصه گويي نيازمند بازنويسي به شيوهاي خاص هستند؛ يافتن داستاني متناسب با روحيات و شخصيت قصه گو و مخاطبان، نيازمند برنامه ريزي و آماده سازي متن داستاني و تبديل آن به حالت نمايشي است .
بازنويس قصه ، علاوه بر تجهيز خود به دو تخصص : ادبي و مهارت حرفه اي قصه گويي، نيازمند شناخت مسايل مرتبط باکودک ونوجوان چون اصول تعليم و تربيت ، روان شناسي رشد کودک و نوجوان است تا آثارش با خواسته ها و نيازها، احساس و عاطفه ، ذهن و زبان، زمان، تجربه هاي مخاطبان و ارزش ها و باورهاي مذهبي آنان تناسب داشته باشد(نعمت اللهي،١٣٨٥ :٤٢).
اصول نگارش و درست نويسي را به درستي به کار بندد؛ شناخت همه جانبه اي از گروه هاي سني داشته باشد تا با کاربرد عنصرهاي زباني و ادبي درقالب داستان، بتواند پيام خود را به بهترين نحو برساند و بالاخره، براي راهنمايي گوينده براي بيان قصه ايي کاربردي، اصول مرتبط با قصه گويي را در زمينه لحن ، صدا و حرکات صورت و بدن بداند و آن ها را به درستي به کار بگيرد.
بازنويسي قصه هاي ديني براي قصه گويي از مسايل مهم در حوزه ادبيات کودک و نوجوان است .
درونمايه قصه ديني کودکان و نوجوان بايد براساس هدفي روشن طرح شود و بياني هنري درخور فهم او، يعني متناسب با سن کودک داشته باشد.