چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر روشهای تدریس سنتی (متداول) وتلفیقی درس تربیت بدنی بر یادگیری درس ریاضی و مهارتهای بنیادی دانشآموزان دختر پایه دوم ابتدایی است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماری متشکل از تمام دانشآموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان خوی به تعداد 1250 نفر در سال تحصیلی 97-1396 بود؛ که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای نمونهای به تعداد 30 نفر از این دانشآموزان به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه (گروه تدریس سنتی15 نفر و گروه تدریس تلفیقی15 نفر) قرار گرفتند. در طول این دوره ده هفتهای در گروه سنتی، دروس تربیت بدنی وریاضی و مهارتهای بنیادی به شیوه رایج (مجزا از هم) تدریس شدند در حالی که در گروه تلفیقی، دروس ریاضی و مهارتهای بنیادی با برنامههای تربیتبدنی تلفیق وتدریس شدند. برای گردآوری اطلاعات از آزمونهای یومنویتنی، و تی برای توزیع طبیعی دادهها، استفاده شد. نتایج نشان داد که در سطح 5. /. >p تفاوت معناداری بین میزان یادگیری دروس ریاضی در دو گروه سنتی وتلفیقی وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تی نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمرههای آمادگی جسمانی آزمونیها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح5. /. > p وجود دارد. نتایج حاکی از آن است که روش تلفیقی میتواند جایگزین مناسبی برای روش تدریس سنتی باشد.
The aim of this study was to the effect of traditional and integration method of teaching physical education on learning Math & fundamental skills in girl students of second grade in elementary schools. This research was a semi-experimental and statistical population included 1250 female elementary school students of second grade in city of Khoy in the academic year of 2017-2018. Using multi-stage cluster sampling method, 30 students were selected and randomly assigned two groups )15 girls for traditional and 15 for integration). During this ten week in traditional group, physical education, Fundamental skills and Math were taught in traditional method (separated from each other) while in the integration group, Math were integration with the physical education curriculum. The data was analyzed using ,U-Mann Whitney tests, independent t test. The results showed that there was a meaningful difference between the amount of learning Math & physical education in traditional & integration groups at the level p
خلاصه ماشینی:
این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماری متشکل از تمام دانشآموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان خوی به تعداد 1250 نفر در سال تحصیلی 97-1396 بود؛ که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای نمونهای به تعداد 30 نفر از این دانشآموزان به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه (گروه تدریس سنتی15 نفر و گروه تدریس تلفیقی15 نفر) قرار گرفتند.
آجودان(1383) نشان داد که تلفیق درس تربیت بدنی با رشتههای تحصیلی دیگر از جمله علوم و ریاضی امکانپذیر بوده و باعث میشود مفاهیم ریاضیات و علوم برای دانشآموزان ساده شود، به ویژه آن دسته از دانشآموزانی که با روش آموزش سنتی، مطالب را به خوبی درک نمیکنند.
با عنایت به یافتههای پژوهشی دیگر در ارتباط با اثربخشی شیوههای تدریس تلفیقی تربیت بدنی در دروسی مانند ریاضی(استیون، 2015)؛ علوم(حاتمی، 1393)؛ مطالعات اجتماعی(ملکی، 1373) و موسیقی (استیل و بوبیز؛ 2004) میتوان مدعی بود که این شیوه نوین در پیشرفت تحصیلی و تحقق اهداف آموزشی فراگیران در حوزه علمی مختلف میتواند استراتژی و رویکرد قابل اتکایی محسوب گردد.
نتیجه گیری در پژوهش حاضر تاثیر دو روش تدریس سنتی و تلفیقی درس تربیت بدنی بر یادگیری درس ریاضی و مهارتهای بنیادی دانشآموزان دختر پایه دوم ابتدایی بررسی شد.
نتایج به دست آمده از این تحقیق با تحقیقات راشنباج(1996)، مظفری(1380)، فهیمی نزاد(1391)، استیون(2015)، برایان(2009)، هوسنر(2009)، همسو میباشد که در یافتههای خود نشان دادند تلفیق تربیت بدنی با درس ریاضی میتواند قابلیت افزایش میزان یادگیری دانشآموزان را نسبت به روش سنتی افزایش دهد.
ولی استفاده از روش تدریس تلفیقی آموزش مهارتهای بنیادی درس تربیت بدنی پایه دوم ابتدایی قابلیت افزایش بیشتر میزان یادگیری مهارتهای بنیادی را نسبت به روش تدریس سنتی داشت.