چکیده:
هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش برنامهنویسی با استفاده از محیط مجازی (نرمافزار اسکرچ) در بهبود مهارت برنامهنویسی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد سنندج در مقطع کارشناسی بود. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح تحقیق پیش آزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان رشته کامپیوتر مقطع کارشناسی گرایش نرمافزار دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج که در سال تحصیلی 98-1397 درس برنامهنویسی را اخذ کرده بودند. کل این دانشجویان 16 نفر بودند که بهطور تصادفی به دو کلاس(گروه آزمایش و گروه کنترل هر کدام 8 نفر) تقسیم شدند. در این تحقیق در ابتدای دوره یک آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته که شامل مفاهیم آشنایی با دسنورات برنامهنویسی،تابع،روال،رخداد ،توالی دستورات درس برنامه نویسی بود به عنوان پیشآزمون طراحی شد و آزمون محقق ساختهای که بر اساس دوره آموزش برنامهنویسی به روش امآیتی ساخته شده بود به عنوان پسآزمون استفاده شد. دادههای بدست آمده از طریق آزمونهای تحلیل کوواریانس یک متغیره و چندمتغیره تحلیل شدند.. نتایج نشان می دهد که این آموزش بر افزایش مهارت روال و توابع،توالی دستورات و مهارت نوشتن شی مؤثر بوده اما بر شناخت دستورات و نوشتن رخداد مؤثر نبوده است.
The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of programming training using virtual environment (scratch software) in improving the programming skills of students of Azad University, Sanandaj Branch. The research method is semi-experimental with pre-test and post-test with control group. The statistical population consisted of all students who took programming courses in the academic year of 97-98(Iranian year), 16 of whom were selected by random sampling. At the beginning of the study, a pre-test was administered to 16 students, 8 of whom were male and 8 female. The students were randomly assigned to experimental and control groups. Students in both experimental and control groups had the same level of knowledge and skill in programming. During one semester with the experimental group, scripting graphing software training was used to get to know and understand programming for 10 sessions and each session for 1:30 minutes along with the traditional programming method. Learning programming has been useful and has improved students' skills.
خلاصه ماشینی:
نقشـه ي مفهـومي بـراي يـادگيري، آموزش و تدريس بسياري از دروس و مفاهيم در رشته هاي مختلف از جملـه (٢٠١٥ ,Taei) بـراي آمـوزش رياضـي، (٢٠١٤ ,Reihani &Hadian Dehkordi, Islam Pour, ) درک دانشـجويان رياضــي از مفهــوم حــد، (٢٠١٤ ,Bahrami Samani &Golchin, Reihani, )يــادگيري دانـــش آمـــوزان از مفهـــوم معادلـــه خـــط ، (٢٠١٥ ,Mansouri) در يـــادگيري درس علـــوم، (٢٠١٦ ,Omidian &Anayatolahi, )، درس شـيمي، (٢٠١٦ ,Alilo &Mesarabadi ) درک مفاهيم برنامه درسي علـوم تجربـي و مطالعـات اجتمـاعي ، & Batoli) (٢٠١٦ ,Beheshti تسـهيل و بهبود فعاليـت هـاي دانشـگاهي ، (٢٠١٠ ,Ehsani &Ghanbari, Pariyad, ) در درس بهداشـت و روان مبتني بر جامعه استفاده شده است .
پيشينه ي خارجي تحقيق (٢٠١٨ ,Celeste &n-Neira, Bacelo n, Hijorez-MariPe) تحت عنوان " آيا مي تـوان تفکر محاسباتي را با استفاده از يک روش مبتني بر استعارهها در اسکرچ براي تـدريس برنامـه هـاي کامپيوتري براي کودکان بهبود بخشيد؟" نشان داد اسکراچ برنامه اي است کـه بـه کودکـان اجـازه مي دهد برنامه نويسي را ياد بگيرند و تفکر محاسباتي خود را تقويت و پرورش دهند و برنامـه ريـزي را ياد بگيرند.
بنابراين فرض صفر مبني بر عدم تفاوت بين دو گروه رد مي شود و نتيجه گرفتـه مـي شـود کـه آمـوزش برنامه نويسي به روش امآي تي در مهارت برنامه نويسي دانشجويان دانشگاه آزاد واحد سنندج مؤثر بوده است .
بنابراين فرض صفر مبني بر عدم تفاوت بين دو گروه تأييد مي شود و نتيجـه گرفتـه مـي شـود کـه آموزش برنامه نويسي بر افزايش مهارت نوشتن رخداد برنامه نويسي دانشجويان مؤثر نبوده است .