چکیده:
مقاله حاضر با عنوان «بررسی جامعه شناختی رابطه بین سرمایه اجتماعی و سلامت اجتماعی» با هدف بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر سلامت اجتماعی دانش آموزان منطقه پنج تهران صورت گرفته است. این پژوهش به روش پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی و متوسطه اول منطقه پنج تهران بوده است که حجم نمونه ای برابر با 250 نفر با روش نمونهگیری خوشه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته سرمایه اجتماعی و استاندارد سلامت اجتماعی با طیف لیکرت می باشد. در این پژوهش پایایی متغیر سرمایه اجتماعی 85/0 و سلامت احتماعی 81/0 بوده است. اطلاعات تحقیق، با استفاده از نرم افزار spss و آزمون ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان داد که میزان سرمایه اجتماعی و سلامت اجتماعی دانش آموزان منطقه پنج تهران کمتر از حد متوسط بوده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و ابعاد آن(سرمایه اجتماعی ساختاری و سرمایه اجتماعی شناختی) با سلامت اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که 31 درصد از واریانس سلامت اجتماعی توسط سرمایه اجتماعی قابل تبیین است.
خلاصه ماشینی:
بررسي جامعه شناختي رابطه بين سرمايه اجتماعي و سلامت اجتماعي (مطالعه موردي دانش آموزان منطقه پنج تهران ) 1 منيژه مطلبي 2 ابوالقاسم حيدرآبادي 3 علي رحماني فيروزجاه 4 علياصغر عباسي اسفجير تاريخ دريافت مقاله : ١٣٩٩/٢/٣١ ٢٠٢٠١٩٠٠٤٦٦١٢١٩.
jss/١٠٣٠٤٩٥ :DOI تاريخ پذيرش نهايي مقاله : ١٣٩٩/٤/١٨ چکيده مقاله حاضر با عنوان «بررسي جامعه شناختي رابطه بين سرمايه اجتماعي و سلامت اجتماعي» با هدف بررسي نقش سرمايه اجتماعي بر سلامت اجتماعي دانش آموزان منطقه پنج تهران صورت گرفته است .
يافته هاي تحقيق نشان داد که ميزان سرمايه اجتماعي و سلامت اجتماعي دانش آموزان منطقه پنج تهران کمتر از حد متوسط بوده است .
Harphom حاضر در پي آنيم که نشان دهيم آيا سرمايه اجتماعي ميتواند يکي از عوامل تبيين کننده سلامت اجتماعي دانش آموزان منطقه پنج تهران باشد؟ مباني نظري و تجربي پژوهش به اعتقاد کييز و شاپيرو، آن چه که بيشتر به زندگي انسان غنا و معنا ميبخشد، ارتباط با خويشان ، روابط تجاري مشترک است .
تحقيقات مختلفي مانند شربتيان و ايمني(١٣٩٧)، زاهدي اصل و همکار(١٣٩٥)، شربتيان و طوافي (١٣٩٤)، يزدان پناه (١٣٩٤)، اله دادي(١٣٩٨)، شويچي و همکاران (١٣٩٤)، جليليان (١٣٩٨)، علويحکمت (١٣٩٣)، سام آرام (١٣٨٨)، ياري(١٣٩٢)، نوري(١٣٩٢)، فتح زاده (١٣٩٨)، وثوقي و همکاران (١٣٩٢)، فقهي فرهمند و زنجاني(١٣٩٠)، راجرز و ديگران (٢٠١٩)، گوردون ، جي ليو و همکاران ١(٢٠١٦)، ميروسکي 2 (٢٠١٧)، دان هوانگ چن و چوان يانگ ٣(٢٠١٤)، ديگو لومي و همکاران (٢٠١٥)، کريوتر و ليزين (٢٠٠٢)، و موحديني و همکاران ٤(٢٠١٤)، به بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي و سلامت اجتماعي پرداختند.