چکیده:
اگرچه صلح از کهنترین آرمانهای بشر است، تاریخ بشر مشحون از درگیریها، تعارضات و برخوردها است. بررسیها نشـان داده که اقدامات تجاوزکارانه، درگیریهای نظامی، سیاستهای استعماری و هرگونه مداخله خارجی و نیز تروریسم و رفتارهای خشونتآمیز، زنان را بیشتر مورد آسیب قرار داده است. نقض حقوق انسانی زنان و کودکان در جریان جنگها و درگیریهای نظامی بهطور آشـکار بنیانهای سلامت و امنیت جامعـه بشـری را مـورد تهدیـد قـرار داده است. در این میان مسئولیت حفظ و ترویج صلح یکی از بزرگترین وظایف صلحبانان زن در سازمان ملل متحد است و این نهاد جهانی برافزایش مشارکت زنان در حفظ صلح، ایجاد صلح و استقرار صلح بهویژه از زمان تصویب قطعنامه 1325 شورای امنیت سازمان ملل در سال 2000 در مورد زنان، تأکید داشته؛ لذا صلح و امنیت زنان، هدف مهمی برای صلح سازمان ملل بوده است. در این پژوهش با تمرکز بر کشورهای سودان جنوبی، لیبی و ساحلعاج، سؤال اصلی این است که صلحبانان زن سازمان ملل متحد در عملیات حفظ صلح و در جهت برقراری صلح چه نقشی ایفا کردهاند؟ همچنین نقش جامعۀ زنان ایرانی در ایجاد صلح و امنیت هم موردتوجه پژوهش حاضر است. این مقاله با رویکردی فمینیستی و بر پایۀ نظریه فمینیسم صلحطلب و از طریق منابع کتابخانهای و روش توصیفی- تحلیلی به این فرضیه رسیده است که حضور نیروهای حافظ صلح زن به دلیل استعدادها، ویژگیها و مزایای عملی، به داشتن یک عملیات حفظ صلح مؤثرتر کمک کرده است و به این دلیل هم شاهد گسترش صلحبانان زن در عملیات حفظ صلح هستیم.
Although peace is one of the oldest human ideals, human history is full of conflicts. Studies have shown that rape, military conflict, colonial politics, and all forms of foreign and terrorist interference, as well as violent behavior, have further affected women. Violations of the human rights of women and children during wars and military conflicts have clearly threatened the foundations of human health and security in human society. Meanwhile, the responsibility to maintain and promote peace is one of the greatest responsibilities of women peacekeepers at the United Nations, and this global Institution is committed to increasing women's participation in peacekeeping, peacemaking and peacebuilding, especially since the adoption of UN Security Council Resolution 1325 in 2000. Women have emphasized that women's peace and security have been important goals for UN peace. This study focuses on South Sudan, Libya and Ivory Coast, the key question is what role have UN peacekeepers played in peacekeeping operations? With a feminist approach based on the theory of peaceful feminism and through library resources and descriptive-analytical methods, this paper hypothesizes that the presence of female peacekeepers will contribute to a more effective peacekeeping operation due to their talents, characteristics, and practical benefits. That is why we are witnessing the expansion of female peacekeepers in peacekeeping operations.
خلاصه ماشینی:
در اين پژوهش با تمرکز بر کشورهاي سودان جنوبي، ليبي و ساحل عاج ، سؤال اصلي اين است که صلح بانان زن سازمان ملل متحد در عمليات حفظ صلح و در جهت برقراري صلح چه نقشي ايفا کرده اند؟ همچنين نقش جامعۀ زنان ايراني در ايجاد صلح و امنيت هم موردتوجه پژوهش حاضر است .
صلح بانان زن ، صلح جهاني، عمليات حفظ صلح ، قطعنامه ١٣٢٥ شوراي امنيت سازمان ملل متحد، سودان جنوبي، ليبي، ساحل عاج ، جامعۀ زنان ايراني مقدمه صلح جهاني به عنوان «نهاد يک نظم بين المللي مبتني بر عدالت » از طريق ايجاد روابط دوستانه و ثبات و پايداري در زمينه هاي اقتصادي، اجتماعي و سياسي و عدم نقض حقوق بشر تعريف ميشود.
نظريه فمينيسم صلح طلب بر اين اعتقاد بود که زنان به دلايل زيست شناختي و بار عاطفي ميتوانند از بروز جنگ در جهان جلوگيري کنند؛ هم چنين ريشه صلح طلبي زنان و آمادگي بيشتر تصميم گيري در سياست خارجي يا تأثيرگذاري بر اين تصميمات ، در تفاوت زيست شناختي ميان زنان و مردان ريشه دارد؛ بنابراين ميبايست وظايفي درزمينۀ استقرار و حفظ صلح به آنان محول شود؛ لذا پيش بيني ميشود کشورهاي آفريقا نيازمند حضور زنان در جهت کمک به اقشار آسيب پذير همچون زنان و کودکان در پيشگيري از خشونت عليه زنان و سوءاستفاده هاي جنسي و ايجاد صلح و امنيت سياسي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي آنان باشند.