چکیده:
پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی توسعه فردی به عنوان رویکردی استراتژیک در توسعه منابع انسانی سازمانهای دانشبنیان و در شرکت های دانش بنیان منتخب پارک فناوری پردیس و معاونت شبکه شرکت مخابرات تهران انجام شدهاست. روش پژوهش آمیخته اکتشافی بوده است. جامعه پژوهش شامل مدیران و کارکنان شرکتهای دانش بنیان منتخب پارک فناوری پردیس و معاونت شبکه شرکت مخابرات به تعداد 980 بوده که با استفاده از فرمول کوکران، نمونه 276 نفری انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه محقق ساخته توسعه فردی با پایایی(90/0=α) استفاده شد که روایی محتوای آن ها نیز بررسی و تأیید گردید. نتایج بخش کیفی نشان داد، توسعه فردی شامل هفت بعد عوامل فردی، عوامل سازمانی، عوامل مدیریتی، فرایند توسعه و راهبردهای توسعه فردی و نهایتا نتایج توسعه فردی بوده است. یافتههای بخش کمی نیز نشان داد مدل از برازش خوبی با دادهها برخوردار بوده است و تمامی ابعاد برنامه توسعه فردی، در مدل نهایی باقی مانده است؛ فقط تعدادی از زیرمؤلفهها از مدل حذف شد.
The purpose of this study was to design an individual development model as a strategic approach in human resources development of knowledge-based organizations and in knowledge-based companies selected by Campus Technology Park and Vice Chancellor of Tehran Telecommunication Company. The research method was mixed exploratory. The study population consisted of managers and staff of the knowledge base of selected companies of Pardis Technology Park and telecommunication network assistant of 980 who were selected by Cochran formula, 276 persons. Data collection was done by a researcher-made questionnaire of personal development with reliability (α = 0.90) and its content validity was also verified. The results of the qualitative section showed that individual development consisted of seven dimensions of individual factors, organizational factors, managerial factors, development process and strategies of individual development, and ultimately the results of individual development. Quantitative results also showed that the model was well-fitted to the data and all aspects of the individual development program remained in the final model; only a few components were excluded from the model.
خلاصه ماشینی:
يافته هاي بخش کمي نشان داد که عوامل بخش کيفي داراي بار عاملي معناداري در مدل هستند و خرده مؤلفه هاي آن ها نيز با بار عاملي معنادار سنجه هاي مناسبي براي متغيرهاي مکنون بودند و در کل مدل مفهومي پژوهش از برازش مناسبي با داده ها برخوردار بود و تمامي ابعاد برنامه توسعه فردي، در مدل نهايي باقي ماندند.
ازاين رو حوزه مطالعاتي مهمي که همچون ساير سازمان ها، اخيراً در سازمان هاي دانش بنيان مورد تأکيد قرار گرفته است ، حوزه منابع انساني و به ويژه در توسعه کارکنان دانش گر مطرح شده است (رجب بيگي و همکاران ، ١٣٨٨)؛ اما مسئله اينجاست که کار دانشي پيچيده است و کساني که آن را انجام ميدهند به مهارت هاي معيني نياز دارند (انجمن دانشگران ٥، ٢٠٠٦).
گردآوري داده ها در اين پژوهش ، مصاحبه نيمه ساختاريافته بوده که بر اساس مباني نظري استراتژيک در توسعه منابع انساني سازمان هاي دانش بنيان تهيه شد و داراي ١٠ سؤال باز پاسخ بود که از متخصصين سؤال شد.
بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوي توسعه فردي به عنوان رويکردي استراتژيک در توسعه منابع انساني سازمان هاي دانش بنيان و در شرکت هاي منتخب پارک فن آوري پرديس و معاونت شبکه شرکت مخابرات انجام شده است .
Improving Knowledge Worker Performance, MIT Sloan Management Review, 46(4), 215-235.
Motivation and retention of health workers in Ghana’s district hospitals, Journal of Health Organization and Management, 26(4), 467-485.
Journal of Management and Marketing Research, 3, 1.
Journal of knowledge Management, 6(5).