چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی روایی و پایایی پرسشنامۀ ارزشیابی تدریس در بین دانشآموزان دبیرستانی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی و رویکرد آن کاربردی است. جامعۀ آماری پژوهش، تمام دانشآموزان متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 بودند. نمونۀ پژوهش شامل 380 دانشآموز متوسطه اول (198 دختر، 182 پسر) که به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ ارزشیابی تدریس کمبر و لونگ (2008) بود. برای تجزیهوتحلیل دادهها از میانگین، انحراف معیار، روایی صوری، روایی محتوایی، تحلیل عاملی، همبستگی گویهها با نمره کل، همبستگی مؤلفهها با یکدیگر و با کل، همسانی درونی با ضریب آلفای کرونباخ و بازآزمایی استفاده شد. بر اساس نتایج، پرسشنامۀ ارزشیابی تدریس دارای 9 مؤلفه و 49 گویه و از لحاظ روانسنجی از روایی، پایایی و برازندگی خوبی برخورداراست. ساختار عاملی تأییدی، مدل 9 عاملی پیشنهادی را تأیید کرد؛ بهعبارتدیگر، روایی صوری، محتوایی، عاملی، همبستگی گویهها و همبستگی مؤلفهها، پرسشنامۀ تدریس اثربخش، تأیید شد. همچنین پایایی کلی و پایایی مؤلفههای نهگانه پرسشنامه، مورد تأیید قرار گرفت؛ بنابراین پرسشنامۀ تدریس اثربخش، به دلیل استحکام ساختار عاملی و ویژگیهای روانسنجی مناسب، قابلیت استفاده توسط سایر پژوهشگران صرفاً برای بررسی و ارزشیابی تدریس را دارا بوده و استفاده از آن پیشنهاد میشود.
The purpose of this study was to evaluate the validity and reliability of a teaching evaluation questionnaire among high school students. The research method is descriptive-analytical and its approach is applied. The study population was all first grade students in Isfahan in the academic year of 2018- 2019. The sample consisted of 380 first grade high school students (198 girls, 182 boys) who were selected by multistage stratified random sampling. The research tool was Camber & Long (2008) Teaching Evaluation Questionnaire. Data were analyzed using mean, standard deviation, face validity, content validity, factor analysis, correlation of items with total score, correlation of components with each other and with total, internal consistency with Cronbach's alpha coefficient, and test-retest. Based on the results, the Teaching Evaluation Questionnaire has 9 components and 49 items and has good validity, reliability and fitness in psychometric evaluation. The confirmatory factor structure confirmed the proposed nine-factor model. In other words, face validity, content, factor, item correlation and component correlation, effective teaching questionnaire were confirmed. The overall reliability and reliability of the nine components of the questionnaire were also confirmed. Therefore, the effective teaching questionnaire, due to the robustness of the factor structure and the appropriate psychometric properties, is usable by other researchers and is recommended for use in teaching evaluation.
خلاصه ماشینی:
واژههای کلیدی: روایی؛ پایایی؛ پرسشنامۀ ارزشیابی تدریس، دانشآموزان دبیرستانی The Validity and Reliability of Teaching Evaluation Questionnaire among High School Students Reza Jafari Harandi, Susan Bahrami 1 Associate Professor in Educational Sciences Department, Literature & Human Sciences Faculty, University of Qom, Qom, Iran.
در تحقیقات زیادی خصوصیات روانسنجی این پرسشنامه مورد حمایت تجربی قرار گرفته است (Kember & Leung, 2008؛ Alderman, Towers & Bannah, 2012؛ Law, 2013؛ Huybers, 2014 & 2017؛ Kember, 2016، Ho & Leung؛ Cochran, Baker, Benson & Rhea, 2016؛ Ang, 2014, Breyer & Pitt؛ Oon, Spencer & Kam؛ McClain, 2017; Gulbis & Hays, 2017).
در ایران ابزارهای متفاوتی برای ارزیابی تدریس اثربخش در دست است که یکی از ابزارهایی که در بین پژوهشگران مورد استفاده قرار گرفته، پرسشنامۀ ارزشیابی تدریس یا (ارزشیابی دورهی تدریس) کمبر و لونگ (2008) است، اما این پرسشنامه تابهحال بهصورت تخصصی در بین نمونه ایرانی اعتباریابی نشده است؛ بنابراین در مطالعه حاضر هدف اساسی بررسی میزان روایی و پایایی پرسشنامۀ ارزشیابی تدریس بر روی دانشآموزان دبیرستانی است.
ضریب پایایی و مشخصات پرسشنامۀ ارزشیابی تدریس {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} این پرسشنامه اولین بار در ایران در سال 1389 توسط مهدیان ترجمه و استفاده و پایایی آن 94/0 گزارش شده است.
6 برخي شاخصهای برازش مدل عاملی تدوینشده و اصلاحشدۀ پرسشنامۀ ارزشیابی تدریس {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} مقادیر مجاز شاخصهای این جدول بر اساس نظرات هو و بنتلر (Hu & Bentler, 1999) و شوماخر و لوماکس (Schumacker & Lomax, 1996) آمده است.