چکیده:
مشارکت جمعی در طراحی معماری شیوه ای مناسب و راهبردی در زمینه ی آموزش معماری به شمار می رود و گروه تنها به مثابه مجموعه ای از افراد عمل نمی کنند؛ بلکه همراهی و همکاری گروهی منجر به هم افزایی گشته، طبیعتا نتیجه ی کار از مجموع توانمندی های افراد فراتر می رود. در این گونه طراحی،مشارکت در همه ی اجزای یک طرح و محصول، ارتباطات مفید وسازنده ی افرادی است که به نحوی درگیر فرآیند طراحی بوده اند. برهمین اساس شیوه ی پیشنهادی پژوهش مبتنی مشارکت جمعی، امری مثبت و ارزشمند ارزیابی میگردد؛ زیرا در مراحل رشد علمی و فرهنگی جوامع، مشارکت همه ی اجزای جامعه تاثیر گذار و نقش آفرین خواهد بود. در سال های اخیر فرآیند معماری و آموزش آن، یکی از مباحث مهم در این زمینه به شمار می رود. اهمیت و حساسیت آموزش معماری به عنوان یک امر ضروری و تخصصی، عمومیت یافته است؛ چرا که میراث گذشته، یافته هایی از معماری و تمدنی است که ما باید برای نسل های آتی به یادگار گذاریم و همین اصل بنیادین و اساسی یکی از مصادیق انتقال علم و هنر از نسلی به نسل های دیگر محسوب خواهد شد . در این پژوهش سعی بر آن شد تا با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی، به بررسی معماری مشارکتی و کارگاه های طراحی پرداخته و با اشاره به ضرورت و اهمیت کار تیمی ، ابعاد مرتبط مشارکت در کارگاه های طراحی معماری بیان شود .در این فرآیند، گردآوری اطلاعات با استفاده از منابع مکتوب و دیجیتال انجام شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که الگوی طراحی آموزش مشارکتی،سبب ارتقاء سطح رشد رفتار جمعی خواهد شد ومشارکت جمعی در کارگاه های معماری سبب بهبود مسئله طراحی و امری مهم ، حائز اهمیت و تاثیر گذار است.
خلاصه ماشینی:
پس لازم است که طراحي معماري در يک بستر گروهي شکل گيرد و براي يادگيري طراحي، انجام طرح کافي نيست ؛ اغلب در کارگاه هاي طراحي از دانشجويان ميخواهيم که طرحي را انجام دهند، بدون اينکه پيچيدگي طراحي را در نظر بگيريم حال اين پيچيدگي با گروه تسهيل مي شود ؛ به اين معنا که فرآيند تصميم گيري در طراحي مستلزم آموزش تدريجي است ، تا بتوان انتخاب هاي متعددي را که وجود دارد، در نظرآورد.
مقاله "٢٠٠٢, Joachim Stempfle and Petra Badke" با عنوان «an analysis of team communication -Thinking in design teams » ، با نگاه دقيق نظري و تجربي به عناصر بسيار اساسي، تفکر در طراحي را با چهار عملکرد شناختي اساسي از نسل ، اکتشاف ، مقايسه و انتخاب بيان کرده است و يک مدل کلي از فعاليت تيم طراحي ارائه مي کند که تيم هاي طراحي بايد بتوانند شرايط داده شده طرح گروهي را در کارگاه هاي طراحي ارزيابي کنند و به سرعت وضعيت را بسته به شرايط به شکلي انعطاف پذير تنظيم کنند و اين روند دلالت بر آموزش و تمرين دارد.
در يک تعريف متداول ميتوان چنين گفت که اين مفهوم به عنوان گروهي از افراد اطلاق ميشود که داراي علايق مشترک بوده و در يک محدوده جغرافيايي زندگي ميکنند(اسلامي و همکاران ،١٣٨٨) ٢ با توجه به ديدگاه هاي متفاوت در تعريف و تفسير مشارکت ، که برخاسته از تنوع نگرش به ريشه ، ماحصل ، روند، فرآيند و سازمان مشارکت است ، طراحان و متفکرين معماري نيز براي اين موضوع در حرفه خود و از منظر روابط بين طراح و بهره برداري مي کنند (٢٠٠٥,Lawson) .