چکیده:
پس از قرآن کریم،سنت پیامبر(ص)و روایات ائمه معصومین(ع)،دومین منبع شناخت معارف و معالم دین بهشمار میرود.با توجه به اینکه قرآن کریم،رسول اکرم(ص)بهعنوان تبیین کننده آیات وحی معرفی کرده(النحل،44)و اهل بیت آن حضرت را نیز از هرگونه پلیدی پاک و منزه دانسته و عصمتشان را مورد تایید قرار داده است(الأحزاب،31)،میتوان چنین نتیجه گرفت که احادیث رسول خدا(ص)و روایات ائمه معصومین(ع)درواقع مبین حقایق و معارف کتاب مکنونی است که باطن آن را بهطور کامل و کماهو حقه جز مطهرون(پیامبر و اهل بیت)احدی مس نخواهد کرد.با توجه به این موضوع و اهمیت و جایگاه حدیث در تبیین قرآن کریم،در این مقاله موضوع کتابت و تدوین حدیث در دوره صحابه موردبررسی قرار گرفته و با ذکر شواهدی اثبات گردیده است:اولا، کتاب حدیث،مورد رضایت پیامبر گرامی اسلام بوده است،ثانیا احادیث آن حضرت در زمان خودشان توسط صحابه کتابت شده است.
خلاصه ماشینی:
"در روایات اهل بیت(ع)تصریح شده که این نوشته نزد رسول خدا(ص)بوده و بعدا در دسته
کتاب به زراع رسول خدا(ص)هفتاد زرع بوده و خود حضرت آن را بر علی(ع)املاء فرموده
تا اینکه مسأله موردنظر را یافت سپس فرمود:این کتاب به خط علی(ع)و املای رسول خدا (ص)است.
-نوع دوم بیانگر این موضوع است که مصحف فاطمه زهرا(س)را رسول خدا(ص)املاء
سعید از امام صادق نقل کرده و در طی آن چنین آمده است:"و الله مصحف فاطمه(س)ما
کتابش کنایه به کار نبرده مگر آنجا که فرموده«ای وای بر من،ای کاش فلانی را دوست نمیگرفتم»سپس فرمود:این آیه در مصحف فاطمه(س)چنین آمده است:«ای وای بر من
«ابن عباس نزد ابو رافع میآمد و میگفت:رسول خدا(ص)در فلان روز چه کار کرد و در
از حدیث فوق،تنها قسمتی را نقل کردیم که به موضوع بحث ما مرتبط است و در صورتی که این حدیث صحیح باشد بیشک آن کتاب نوشته عایشه بوده و یا اینکه حداقل در زمان رسول
ابن عباس هم خود در تدوین حدیث کوشا بود و هم شاگردانی را برای این کار تربیت نمود به
رسول خدا(ص)و به اجازه صریح از سوی ایشان بوده است که حدیث ذیل بیانگر این موضوع
از عبد الله بن عمرو نقل شده که او گفت:«من هرچه را از رسول خدا(ص)میشنیدم
حدیث از رسول خدا(ص)نقل کند،جز عبد الله بن عمرو.
(بخاری،1/39)و باز از ابو هریره نقل شده که میگفت:«من حدیث رابا قلبم حفظ کردم و او 9یعنی عبد الله بن عمرو با قلبش حفظ میکرد و با دستش مینوشت»(بلقینی،299).
من گفت:این عمرو بن شعیب همان کسی است که وقتی عمر بن عبد العزیز از خطبههایی که"