چکیده:
زیارت بزرگان دین، از جمله اهل بیت عصمت و طهارت:، سفارش شده است و در این میان، زیارت امام حسین(ع) جایگاه ویژه ای دارد؛ چراکه افزون بر نتایج اخروی، از جنبه های دیگر نیز برای زائران پرسود و درس آموز است. یکی از این ابعاد، بعد تربیتی زیارت امام حسین(ع) است. برخی از درس های تربیتی زیارت امام حسین(ع) عبارت است از: 1. تقویت آخرت گرایی و ترجیح آخرت بر دنیا؛ 2. افزایش تمایل به انجام دادن کارهای نیک؛ 3. افزایش گرایش به فضایل اخلاقی؛ 4. ایجاد و تقویت انگیزه توبه و بازگشت از گناهان؛ 5. آموزش اخلاص؛ 6. حفظ و تقویت روحیه جهاد و شهادت؛7. آموزش مساوات و برابری.
لقد أوصینا بزیارة کبار الدین ومن جملتهم أهل بیت العصمة والطهارة علیهم السلام.
وفی هذا المضمار زیارة الإمام الحسین علیه السام لها مکانة مرموقة؛ وذلک أن هذه
الزیارة إضافة إلی النتائج والآثار الأخرویة لها جوانب أخری تفید الزوار وتعطی درسا
لهم. ویعد الجانب التربوی لزیارة الإمام الحسین جانبا واحدا منها، حیث إن بعض
الدروس التربویة لزیارة الإمام الحسین علیه السلام عبارة عما یلی:
تعزیز النزعة إلی الآخرة وتفضیل الآخرة علی الدنیا.
زیادة الرغبة فی الأفعال الحسنة
زیادة النزعة إلی الفضائل الأخلاقیة
إیجاد وتعزیز الدافع للتوبة والإنصراف عن الذنوب
تعلیم الإخلاص
حفظ وتعزیز روح الجهاد والشهادة
تعلیم المساواة
Pilgrimage of the great figures of religion, including the Ahl al-Bayt, is
recommended. In this regard, the pilgrimage of Imam Hussein enjoys
a special stand because, in addition to its outcome in the Hereafter, it
is full of interest and teachings for the pilgrims in other dimensions.
One of these dimensions is the spiritual aspect of pilgrimage of Imam
Hussein. Some of the spiritual lessons of the pilgrimage of Imam
Hussein are:
1. Strengthening thinking on the Hereafter and preferring the Hereafter
to the world,
2. Increasing the tendency to do good deeds,
3. Increasing tendency to ethical virtues,
4. Creating and strengthening the motivation for repentance and leaving
sins;
5. Promoting sincerity,
6. Maintaining and strengthening the spirit of jihad and martyrdom, and
7. Promoting equity and equality.
خلاصه ماشینی:
قرآن کریم، پیامبر گرامی اسلام9 را به عنوان سرمشق و الگوی همه مسلمانان معرفی کرده و پیروی از آن حضرت را نجات دهنده انسان ها دانسته است:{لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللهِ أُسْوَه حَسَنَه لِمَنْ کانَ یرْجُوا اللهَ وَ الْیوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللهَ کَثیراً} (احزاب: 21) همانا برای شما در [زندگی] رسول خدا الگو و سرمشقی نیکوست؛ [البته] برای کسانی که به خدا و روز قیامت امید دارند و خدا را بسیار یاد میکنند.
این عمل عبادی از جهات متعدد، موجب دل کندن از دنیا و توجه به آخرت می شود:الف) زائران اباعبدالله الحسین7، به این مطلب توجه دارند که آن حضرت، در راه خدا قیام کرد و جان خویش را فدا نمود و اکنون در دنیای دیگر، از حیات و نعمت های عظیم الهی برخوردار است.
با این حال، خدای منان با رحمت بی انتهای خود، حتی بندگان غرق در گناه و معصیت خود را نیز فراموش نمی کند و راه نجاتی برای آنان در نظر گرفته است.
زیارت امام حسین7 به روش های مختلف، آدمیان را به دگرگونی روحی و معنوی و ترک گناه سوق می دهد:الف) وقتی فردی لذت یک گناه را می چشد، بازگشت و پشیمانی از آن، گاه بسیار دشوار می شود و توبه کردن را سخت می کند.
بدین ترتیب، زیارت امام حسین7 فرهنگ جهاد در راه خدا را در جامعه نشر می دهد و روحیه مجاهدت و شهادت طلبی را در افراد تقویت می کند.