چکیده:
امروزه مدیریت بحران جزء جداییناپذیر برنامهریزی شهری معاصر تلقی میشود و از جمله سناریوهای کارآمد برای ساماندهی وضعیت آسیبدیدگان «مکانیابی اسکان اضطراری» است. اسکان اضطراری مرحلهای است که طی آن فرایندهای اجتماعی توانمندسازی و بهبود نوع سکونتگاهها پس از بحران صورت میگیرد. از نظر اجتماعی مسکن اضطراری به معنای نجات آوارگان، کمک به مصدومان و شروع فعالیتهای روزانه پس از بحران است. در این نوع اسکان، فرایندهای اجتماعی توانمندسازی و بهبود نوع سکونتگاهها پس از بحران انجام میگیرد. پژوهش حاضر به دنبال شناسایی اماکن امن جهت اسکان اضطراری شهروندان شهر رشت در هنگام بحران است. رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی تحلیلی و نوع تحقیق اسنادی و پیمایشی است. براساس دادههای استخراج شده از طرح جامع شهر شهر رشت، معیارهای نزدیکی به کاربری مسکونی، وجود فضای باز، دوری از مناطق دارای مخاطرات طبیعی، دسترسی به شبکههای مناسب و دوری از تاسیسات مخاطره آمیز به عنوان شاخصهای مکان یابی انتخاب شدند. سپس از کارشناسان مسائل شهری خواسته شده اولویتها را مشخص سازند. نتایج نشان داد وجود شبکه دسترسی مناسب دارای بیشترین وزن (0. 242) و نزدیک بودن به کاربری مسکونی دارای کمترین وزن (0. 110) است. در نهایت مکانهای پیشنهادی جهت اسکان اضطراری در هر یک از مناطق شهر رشت ارائه شد.
Today, crisis management is considered an integral part of contemporary urban planning, and is one of the most effective scenarios for managing the situation of "locating emergency" victims. Emergency accommodation is a stage in which social processes empower and improve the type of settlements after the crisis. Socially, emergency housing means the rescue of refugees, helping the injured, and starting daily activities after the crisis. In this type of settlement, social processes of empowerment and improvement of the type of settlements after the crisis take place. The present study seeks to identify safe places for emergency residents of Rasht city during the crisis. The governing approach to this research is descriptive-analytic and type of documentary research. According to the data extracted from the comprehensive plan of Rasht city, the criteria for close proximity to residential use, availability of open space, remoteness from areas with natural hazards, access to appropriate networks and remoteness from hazardous facilities as selection indicators They were Then, experts from urban issues are asked to identify priorities. The results showed that the availability of the appropriate access network has the highest weight (0.242) and the closeness to the lowest-rated residential property (0.110). Finally, proposed locations for emergency housing were presented in each of the districts of Rasht.
خلاصه ماشینی:
شناسایی اماکن امن جهت اسکان اضطراری شهروندان شهر رشت در هنگام بحران مرتضی شفیعزاده 1 حبیب موحدی کوزانی 2 تاریخ دریافت: 28/05/1399 تاریخ چاپ: 12/06/1399 چکیده امروزه مدیریت بحران جزء جداییناپذیر برنامهریزی شهری معاصر تلقی میشود و از جمله سناریوهای کارآمد برای ساماندهی وضعیت آسیبدیدگان «مکانیابی اسکان اضطراری» است.
لذا شناسایی اماکن امن در شهر رشت جهت اسکان اضطراری شهروندان به منظور کاهش خسارتهای جانی و مالی آنان در هنگام وقوع بلاهای طبیعی و بحران از اهمیت و ضرورت ویژهای برخوردار است.
در راستای اهداف مطرح شده، فرضیههای تحقیق به صورت زیر ارائه میگردد: در سطح شهرستان رشت مکانهایی وجود دارد که از قابلیتهای مناسبی جهت اسکان اضطراری شهروندان هنگام وقوع بحران برخوردار است.
با توجه به شکل 7، محدوده بهینه برای اسکان اضطراری در منطقه دو در محدوده پارک شهر قرار دارد و دارای دسترسی مناسب به معابر اصلی اطراف مانند بلوار حافظ و مجاورت با خیابان امام خمینی دارد.
محدوده دوم که دارای اولویت کمتری است، محدوده بیمارستان قائم و تالاب عینک را در برمیگیرد که دسترسی مناسبی داشته و مزیت نزدیکی به مراکز درمانی نیز دارد (رجوع شود به تصوير صفحه)شکل 9: مکان پیشنهادی برای اسکان اضطراری در منطقه 4 شهر رشت پس از شناخت و تحلیل وضع موجود منطقه پنج از نظر موقعیت مرکز ثقل و مراکز درمانی بیمارستانی، دسترسی، بافتهای فرسوده و تاریخی، تعداد جمعیت، موقعیت ایستگاههای آتشنشانی، جایگاه سوخت بنزین و CNG، محدوده بهینه اسکان اضطراری در منطقه پنجم مشخص شد.