چکیده:
پژوهش حاضر با عنوان بررسی تفسیری - فقهی پوشش زنان از منظر فریقین به روش توصیفی ـ تحلیلی تدوین گردیده است. واژگان حجاب، خمار و جلباب، از جمله تعابیر خداوند از نوع پوشش انسانهاست که در تفاسیر مفسران شیعه و سنی ذیل آیات ۳۰ و۳۱ سوره نور و آیه 59 سوره احزاب بحث و تبیین گردیده است. مفسران شیعه و اهل سنت در ضرورت اصل حجاب زنان، اختلافی ندارند؛ اما در حدود آن، اقوال مختلفی مطرح کردهاند. همه مفسرین اعم از شیعه و اهل سنت، اتفاق نظر دارند که غیر از صورت و دستها، بقیه اندام زن برای مرد اجنبی، عورت بهحساب میآید و پوشش آن واجب است. در آیات قرآن علاوه بر تأکید وجوب حفظ حجاب، به بیان چگونگی پوشش بانوان و لزوم پوشش سر، گردن و سینه، پنهانساختن زینتهای غیر ظاهری و عدم خودنمایی اشاره شده است. بررسی و تحلیل دیدگاه مفسران درباره آیات مذکور، راه را برای کسانی که ادعا میکنند حجاب و پوشش، پشتوانه قرآنی ندارد، میبندد و مقدمهای برای پاسخگویی به شبهات قرآنمحور خواهد بود.
خلاصه ماشینی:
امتیاز و نوآوری مقاله حاضر نسبت به کتب ومقالات معرفی شده این است که با محوریت آیات ۳۰و ۳۱ سوره نور و ۵۹ احزاب، دلایل وجوب پوشش زنان و حدود آن را از نگاه مفسران شیعه و اهل سنت به صورت تطبیقی مورد بحث و بررسی قرار می دهد.
بنابراین به نظر میرسد برای ارائه یک ضابطه کلی در مورد کیفیت و حدود حجاب شرعی مورد نظر فقها که قانون هم بتواند بر طبق آن اعمال ماده مربوطه را بکند میتوان گفت که مطابق فقه امامیه و نیز اهل سنت اگرچه زنان مسلمان در جامعه اسلامی امروزی در انتخاب لباس و وسیله پوشش خود مختار میباشند ولی این پوشش انتخابی باید دارای دو خصیصه کلی باشد: الف)پوشاندن کامل بدن اعمّ از سر و گردن و سینه و سایر اعضا (البته به غیر از وجه و کفیّن که بنا بر دلیل خاص خارج شده است) به نحوی که تمام بدن از دید نامحرم پنهان بماند.
3ـ از نظر فقها و مفسران شیعه و اهل سنت ضابطه کلی برای حجاب شرعی عبارت است از: الف) از پوشاندن کامل بدن به نحوی که تمام بدن از دید نامحرم به دور ماند به جز وجه و کفین؛ ب) لباس و پوشش زنان نباید نسبت به زمان و مکان جامعه اسلامی غیر متعارف باشد به نحوی که موجب انگشت نما شدن و مورد توجه قرار گرفتن آنها در برابر دیگران شود.