خلاصه ماشینی:
"به نظر میرسد که یک الگوی خاص در مورد رابط بین نسبت بدهی به سرمایه و اندازه وجود دارد که از این الگو میتوان برای مقایسه بین شرکتهای SME و شرکتهای بزرگ استفاده کرد.
قدم بعدی،پیشبینیهای نظری مربوط به روابط بین مشخصههای خاص بخش SME پیوند نزدیکی با شرکتهای جوان دارد، همچنین دارای نسبت بالای بدهی به دارایی هستند یعنی حتی شرکتهای بزرگتر نیز دسترسی محدودی به منابع مالی خارجی و فرصتهای سرمایهگذاری دارند.
*ما به وجود پیوندی مثبت و مستقیم بین سوددهی و نسبت بدهی به دارایی پیبردیم (وامهای کوتاهمدت)که این خود به معنای وجود رابطهای مثبت و مستقیم بین سوددهی و میزان دسترسی به منابع مالی لازم برای سرمایهگذاری در کار است.
در این نظریهها پیشبنی میشود که رابطهای مثبت و مستقیم بین سوددهی شرکتها و نسبتبدهی به دارایی و رابطهای منفی و معکوس بین نسبت بدهی به دارایی و فرصتهای رشد وجود دارد.
نتایج را میتوان به این صورت تفسیر کرد که شرکتهای دارای فرصتهای رشد بیشتر به نحوی بهتری به منابع مالی خارجی دسترسی دارند.
به این دلیل که SME ها به عنوان سالمترین عضو بخش تعاونی کشورها ظاهر شدهاند،سیاستهای دولتی باید به گونهای تنظیم شوند تا رشد این بخش را مورد تشویق قرار دهند که این خود میتواند زمینه را برای جهش،رشد و پویاتر شدن این بخشهای خصوصی با سود بیشتر فراهم آورد.
به عنوان نمونه،از این اطلاعات میتوان برای بررسی و مطالعه در مورد دلایل وجود تفاوتهای شگرفت بین کشورهای گوناگون از نظر اندازه شرکتها،ساختار سرمایه،روابط بین عملکرد شرکتها و دسترسی آنها به منابع مالی و میزان تقدینگی موجود شرکتها استفاده کرد."