چکیده:
شکلگیری هویت در نوجوانی، با مفهوم جستجوی قالبها برای دستیابی به معنای خود و زندگی گره خورده است. هویت در نسلهای گذشته بر اساس الگوبرداری از منابع هویتساز سنتی شکل میگرفت و افراد، بحرانهای کمی را تجربه میکردند؛ «اما امروزه جهانیشدن بهعنوان فرآیندی پویا، با نفوذ به مرزهای فرهنگی منجر به هجوم ایدئولوژی و ارزشهای غربی در سراسر جهان شده است تا با گسترش همگونسازی فرهنگی، آسیبهای جبرانناشدنی بر فرهنگها وارد کند».
خلاصه ماشینی:
بر هویت دینی تأثیر منفی میگذارند»؛ بیتردید دین برنامۀ کامل زندگی انسان بوده و هویت دینی نقش مؤثری در جهتدهی به دیگر گونههای هویت دارد و این ماهواره است که با استفاده از فنون مختلف رسانهای از جمله مهارزدایی، اقناع و کاشت، تخریب هویت دینی نوجوان را مدنظر قرار میدهد تا با ایجاد تردید در مؤلفههای آن بتواند فرآیند دستیابی به تعهد (کسب هویت) را به چالش بکشاند.
، ماهواره برای کارکردزدایی و نفی اعتبار مرجعیت والدین در شکلگیری هویت فرزندان دو روش کارآمد بهکار میگیرد؛ نخست با انتخاب سلبریتیها و افراد مختلف در بسیاری از برنامهها (بهویژه فیلمها)، نوجوان را در معرض الگوهای بیشمار قرار میدهد تا فرد طبق علایق و تفکرات خود با یکی از آنها همسانسازی کرده و نگرش و کنش خود را براساس عملکرد الگو تغییر دهد؛ زیرا بنابر دیدگاه مدلسازی، فرد در زمان تماشای فیلم ناخودآگاه با بازیگران همذاتپنداری میکند.
قرارگیری نوجوانان در معرض الگوهای فراخانوادگی و سنتی قلمداد کردن والدین، سبب میشود فرد نسبت به «شباهتها و مشترکاتی نظیر نگرشها، تفکرات، احساسات، بهویژه جشنها و مراسم خانوادگی که منابعی برای پيوند و هويت هستند» دچار تردید شده و نوعی حس تعلقنداشتن به ارزشهای خانواده و منحصر به فرد نبودن والدینش در او شکل گیرد و انگیزۀ بازسازی درونشدهایش را براساس مدلسازی با الگوهای ماهوارهای افزایش دهد.
استفاده میشود که عامل وابستگی و احساس تعلق بیشتر نوجوان به برنامهها میشود؛ حتی شاید برخی از نوجوانان، برنامهها یا شبکههای ماهوارهای را به جای والد مدرن خود قلمداد کنند؛ زیرا افزایش ارتباط، تکریم منزلت و مشورت با نوجوان از راههای افزایش هویت خانوادگی است.