چکیده:
اصل تعیین سرنوشت و مشارکت سیاسی مردم در عرصههای سیاسی و اجتماعی یکی از اهداف اساسی انقلاب اسلامی ایران بوده است. نخبگان در معنای عام آن، طیف متعددی از سرآمدان و خواص جامعه را دربر میگیرد، اما مشخصاً نخبگان سیاسی میتوانند نقش تعیین کنندهای در تحقق یا عدم تحقق اصل تعیین سرنوشت یا مشارکت سیاسی داشته باشند. پژوهش حاضر درصدد است تا نقش نخبگان بر تعیین سرنوشت و مشارکت سیاسی در ج.ا.ایران را مورد بررسی قرار دهد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که تکیه نخبگان سیاسی بر حق تعیین سرنوشت در گفتمان امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی و قانون اساسی، توجه به مؤلفههای اعتماد افقی و عمودی با محوریت ورود اقشار مختلف به عرصه سیاست و تصمیمسازی، توسعه نهادهای مردمی و مذهبی ... از جمله راهکارهایی است که میتواند مشارکت سیاسی و اصل تعیین سرنوشت را بر مبنای رفتار نخبگان سیاسی بهبود ببخشد. پژوهش حاضر از روش توصیفی-تحلیلی بهره می برد که به شیوه اسنادی و کتابخانهای، بررسی مقالات و متون سیاسی و حقوقی، اطلاعات را جمعآوری نموده است.
The political elite inabroadsense consists of activists, political figuresandelectedrepresentativeswho formally or informally play aroleinthe generation, compositionand implementation of the policies of the political system and can determinethe fate of a society.This article seeks to show that, if special attention is paid to the training andselectionofthe empowered, intelligent, and "elite"people,governing will become far more effective anditsdifferent aspects such as "legitimacy", "acceptance" and "justice" will be strengthened. In this article, libraryresources such as books and credible journals have been studied and analyzed through reference toresearch facilities and the Internet. The following are the results of these research: since the victoryof the Islamic Revolution, there has been no comprehensive model and method for identifying and nurturing elites,also thefactthatthe elite believe theirpolitical activities and contributions will not be accounted for, has led to their lack of involvement in political activities. Building the future requires political maturity among the political elite.The adult community should reinforce the principles of curiosity, criticism and interaction. Therefore, political elitism should have a special place in the country's political management system. The elite must also use the main slogan of justice in the world of politics because this slogan provides anopportunity to focus on the public interest which underlies justice.
خلاصه ماشینی:
یافته های پژوهش نشان میدهد که تکیه نخبگان سیاسی بر حق تعیین سرنوشت در گفتمان امام خمینی (ره ) و رهبر معظم انقلاب اسلامی و قانون اساسی، توجه به مؤلفه های اعتماد افقی و عمودی با محوریت ورود اقشار مختلف به عرصه سیاست و تصمیم سازی، توسعه نهادهای مردمی و مذهبی ...
از این منظر، بررسی جایگاه نخبگان در تعیین سرنوشت و مشارکت سیاسی یکی از ضرورت های جوامع امروزی از جمله جامعه ایرانی در دوره جمهوری اسلامی ایران است که پژوهش حاضر به بررسی آن می - پردازد.
اینکه چه راهکارها و پیشنهاداتی برای پایدارسازی فرآیند پرورش نخبگان میبایست دنبال شود تا بتوانند عرصه مشارکت سیاسی را به نحو مطلوبی سامان ببخشند؟ اهمیت حضور نخبگان سیاسی و علمی در جامعه و حفظ ارتباط آنها با دولت و مردم ، به منظور کارشناسی امور و ارائه کارکرد مثبت برای بهبود عملکرد نظام سیاسی و اجتماعی، بررسی میزان مشارکت اجتماعی و سیاسی این نخبگان و موانع رشد حضور مستمر آنان را در عرصه های گوناگون ضروری میکند.
اما وجه ممیزه پژوهش حاضر با پژوهش های فوق در آن است که تأثیر عملکرد نخبگان سیاسی را بر اصل تعیین سرنوشت و مشارکت سیاسی در دوره جمهوری اسلامی ایران بررسی مینماید و از این جهت پژوهشی متمایز محسوب میشود.