چکیده:
شهابالدین سهروردی (شیخ اشراق) از بزرگترین حکمای فلسفه و عارفان قرن ششم است که رسایل رمزی او تاثیر گستردهای بر نویسندگان و شاعران بعد از خود، گذاشته است بطوری که عمادالدین عربشاه یزدی از شاعران قرن هشتم با تاثیرپذیری از رساله مونسالعشاق (فی حقیقه العشق) سهروردی، منظومهای با همین عنوان سروده است که در واژگان، ترکیبات، جمله، ساختار نحوی و آوایی مشترکات فراوانی دارند. هدف ما در اینجا بررسی زبانی مونس-العشاق منظوم و منثور براساس بینامتنیت ژنت است که در بخشهای جداگانه به هر یک از موارد یاد شده پرداخته و از هر کدام چند نمونه شاهد آوردهایم و مابقی نمونهها را در جدول با مشخص کردن صفحات در هر دو مونسالعشاق و بیت مورد نظر مشخص کردهایم. به لحاظ وجود زیرشاخههای بینامتنیت ژرار ژنت در هر دو مونسالعشاق سعی نمودیم تا بر اساس نظریه ژنت به بررسی بپردازیم. دستاور ما در این پژوهش اثبات تبعیت عربشاه یزدی از تفکر و واژگان ابتکاری سهروردی است که تنها از رهگذر بینامتنیت ژنت قابل بررسی است. این دو اثر با وجود اشتراک فراوان، چند وجه افتراق نیز دارند که در متن مقاله به آنها نیز اشاره نمودهایم.
Shahab al-Din Suhrawardi (Sheikh Ishraq) is one of the greatest philosophers and mystics of the sixth century, whose epistles have had a profound effect on later writers and poets, so that Emad al-Din Arabshah Yazdi, one of the eighth century poets, was influenced by the treatise of Mones-al-Oshshag (Fi Haqiqat al-Eshq). Suhrawardi is a poem with the same title that has many similarities in words, combinations, sentences, syntactic structure and phonetics. Our aim here is to examine the linguistic and prose language of Mones-al-Oshshag based on the intertext of Genet, which deals with each of the above in separate sections, and we have given a few examples of each, and the rest of the examples in the table by specifying the pages in each We have identified the two monas of love and the desired bit. Due to the existence of Gerard Genet intertextuality sub-branches in both Mones-al-Oshshag, we tried to study based on the theory of Genet. Our achievement in this research is proving the adherence of Arabshah Yazdi to Suhrawardi's innovative thinking and vocabulary, which can only be examined through the intertext of Genet. Despite the many similarities between these two works, there are some differences that we have mentioned in the text of the article.
خلاصه ماشینی:
بررسی زبانی مونسالعشاق سهروردی و عربشاه یزدی از رهگذر بینامتنیت ژنت دکتر خدابخش اسداللهی محمد شهبازی تاریخ دریافت : 15/11/1398 تاریخ پذیرش نهایی :05/04/1399 چکیده شهابالدین سهروردی (شیخ اشراق) از بزرگترین حکمای فلسفه و عارفان قرن ششم است که رسایل رمزی او تأثیر گستردهای بر نویسندگان و شاعران بعد از خود، گذاشته است بطوری که عمادالدین عربشاه یزدی از شاعران قرن هشتم با تأثیرپذیری از رساله مونسالعشاق (فی حقیقه العشق) سهروردی، منظومهای با همین عنوان سروده است که در واژگان، ترکیبات، جمله، ساختار نحوی و آوایی مشترکات فراوانی دارند.
شجرهنامه یا سلسله روحانی که شیخ شهابالدین یحیی سهروردی برای مسیر اندیشه حکمت ایران باستان در دوران بعد از اسلام در ایران ذکر کرده بسیار پر معنی و عمیق و بلیغ است به عقیده او از طرفی خمیرمایه جاوید از حکیمان باستان یونان (حکیمان قبل از سقراط، فیثاغوریان، افلاطونیان) به صوفیانی چون ذوالنون مصری و سهل تستری رسیده، از طرف دیگر (مایهی) حکمت ایران باستان از طریق صوفیانی مانند ابویزید بسطامی و حلاج و ابوالحسن خرقانی منتقل گردیده و این دو جریان حکمت و خرد در تصوف اشراق به هم پیوسته است (حقیقت، 1370: 45).
این منظومه، نقلی است از رسالهی فارسی شیخ شهابالدین عمر سهروردی معروف به مقتول و به شیخ اشراق درباره عشق و کیفیت حدوث و مبادی و مراحل آن به طریق رمز و اشاره، و عربشاه آن را با مهارتی بسیار و در کلامی استادانه و ممتاز و با آرایشهای شاعرانه مقرون به ذوق و طبعاً با بعضی شاخ و برگها که همیشه در نقل از نثر به نظم در کار میآید، به نظم آورد و گفته است که در اواسط برج عقرب سال 781 هجری به پایان برده است» (صفا، 2/3، 1369: 4-1093).