چکیده:
ترجمة متن ادبی، سختترین نوع ترجمه است و با چالشهای ویژهای روبهرو است که باعث دشواری بیش از پیش ترجمه میشود. این نوع از ترجمه، نیازمند بحثهای نظری است تا راهکارهایی برای ترجمة بهتر وتوفیق بیشتر مترجمان ارائه دهد. «آنتوان برمن» مترجم، نظریهپرداز، فیلسوف و تاریخ نگار علم ترجمه است که تحت تأثیر فلسفه، نگاهی نو به مطالعات ترجمه داشت. برمن در جایگاه مترجم و نظریهپرداز، توجه ویژهّای به متن اصلی دارد و به وفاداری مترجم در ترجمه معتقد است. پژوهش حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی از نوع انتقادی سامان یافته است، ترجمة «فاطمه جعفری» بر رمان اعترافات «ربیع جابر» را براساس هفت مؤلفه از مؤلفههای ریختشکنانۀ متن «آنتوان برمن» شامل منطقیسازی، تطویل یا اطناب کلام، تفاخرگرایی، غنازدایی کیفی، غنازدایی کمّی، تخریب ضرب آهنگهای متن، تخریب عبارات و اصطلاحات خاص زبان نقد و بررسی کرده است. برآیند پژوهش نشان میدهد در بین مؤلفههای یادشده، اطناب کلام و تخریب ضرب آهنگ متن از پربسامدترین عوامل تحریف متن در ترجمة فاطمه جعفری است و این مؤلفهها در تفاخرگرایی نیز تأثیر گذاشته و در مواردی شاهد افزایش مؤلفۀ تفاخرگرایی در ترجمه او هستیم. از جهت انتقال ساختار و محتوا نیز در مجموع، ترجمهای وفادار به متن اصلی ارائه کرده و در حوزههای منطقیسازی، غنازدایی کیفی، غنازدایی کمّی و تخریب عبارات و اصطلاحات خاص زبان، کمترین انحراف را از متن اصلی داشته است. بسامد هر یک از مؤلفههای ریختشکنانۀ موجود در ترجمة رمان اعترافات در قالب یک نمودار میلهای نمایش داده شده است.
Translation of a literary text is the most difficult type of translation and faces special challenges which makes it even more difficult. This type of translation requires theoretical approaches to provide strategies for a better translation and success for the translators. Antoine Berman is a translator, theorist, philosopher and historian of translation whom under the influence of philosophy took a new look towards translation studies. As a translator and theorist, Berman paid a particular attention to the original text and believed in the loyalty of the translator in translation. This study which is conducted using a descriptive-analytical method, examines the translation of Rabee Jabir’s work, Al-Itirafat, by Fatemeh Jafari according to Berman’s seven deforming tendencies: rationalization, expansion, ennoblement, qualitative and quantitative impoverishments, destruction of rhythm and destruction of expressions and idioms. The result of the study shows that destruction of rhythm and expansion are the most recurring factors of text distortion in Fatemeh Jafari’s translation. These tendencies in turn influenced the expansion tendency and in some instances there was an increase of expansion in Jafari’s translation. In terms of transferring the structure and content, she was loyal to the original text and in terms of rationalization, qualitative and quantitative impoverishment and the destruction of expressions and idioms she had the least deviation from the original text. The frequency of each deforming tendency in translation of Al-Itirafat novel is shown using a bar chart.
خلاصه ماشینی:
پژوهش حاضـر که با روش توصيفي- تحليلي از نوع انتقادي سامان يافته است ، ترجمۀ «فاطمه جعفري» بر رمان اعترافات «ربيع جابر» را براساس هفت مؤلفه از مؤلفه هاي ريخت شکنانۀ متن «آنتـوان بـرمن » شـامل منطقـيسـازي ، تطويل يا اطناب کلام ، تفاخرگرايي، غنازدايي کيفي، غنازدايي کمي ، تخريب ضرب آهنگ هـاي مـتن ، تخريب عبارات و اصطلاحات خاص زبان نقد و بررسي کرده است .
صميمي (١٣٩١) در مقالۀ «بررسي ترجمۀ داستان تپه هايي چون فيل هاي سفيد براساس سيستم تحريف متن آنتوان برمن » داستان اشاره شده را از چهار منظر منطقيسازي، تطويل و اطناب کلام ، تفاخرگرايي و تخريب شبکۀ معنايي مستتر، بررسي انتقادي کرده است .
برمکي اوريدة (٢٠١٣) در پايان نامه خود با عنوان «الحرفيۀ في الترجمۀ الأدبيۀ لدي أنطوان برمان ،دراسۀ نقديۀ تحليليۀ للنزعات التشويهيۀ في ترجمۀ روايۀ فوضي الحواس لأحلام مستغانمي إلي الفرنسيۀ» که به دانشگاه قسنطينۀ الجزائر ارائه کرده است به ١٠ مورد از گرايش هاي تحريفي موجود در ترجمۀ فرانسوي اين رمان براساس نظريه برمن اشاره و براي هر يک چند نمونه ذکر کرده است .
پژوهش حاضر با روش توصيفي-تحليلي از نوع انتقادي سامان يافته است و ترجمه «فاطمه جعفري» بر رمان اعترافات ربيع جابر را براساس مؤلفه هاي ريخت شکنانۀ متن «آنتوان برمن » شامل منطقيسازي، تطويل يا اطناب کلام ، تفاخرگرايي، غنازدايي کيفي ، غنازدايي کمي، تخريب ضرب آهنگ هاي متن ، تخريب عبارات و اصطلاحات خاص زبان ، نقد و بررسي ميکند.