چکیده:
ماده 135 قانون آیین دادرسی مدنی اشعار میدارد: هر یک از اصحاب دعوا که جلب شخص ثالثی را لازم بداند، میتواند تا پایان جلسة اول دادرسی جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف سه روز پس از جلسه با تقدیم دادخواست از دادگاه درخواست جلب او را بکند، چه دعوا در مرحلة نخستین باشد یا تجدیدنظر. قانونگذار برای تحریر موارد جلب شخص ثالث از عبارت لازم بداند، استفاده نموده اما مصادیق آن را مشخص نکرده است. همچنین جلب شخص ثالث را فقط در اختیار اصحاب دعوی گذاشته و در این مورد هیچ اختیاری به قاضی نداده است. این در حالی است که در سایر کشورها ازجمله فرانسه قاضی در این مورد دارای اختیاراتی میباشد. رویة قضایی نیز در خصوص موارد جلب شخص ثالث متشتت است. هدف از این مقاله تحریر مواردی که طرفین دعوی میتوانند اشخاص ثالث را به دادرسی جلب کنند، است. با توجه به این که دعاوی طاری از جمله دعوای جلب شخص ثالث از حقوق فرانسه اقتباس شده است، حقوق فرانسه نیز مورد مطالعه قرار میگیرد.
According to Article 135 of the Civil Procedural Code, if any of the parties deem it necessary to involve a third party then he/she can express the reasons until the end of the first hearing session. The party can apply for third-party arrest within three days of the session submitting a petition to the court either at the initial or appeal stage. The legislator has used the "deem to necessary" for third party involvement case while the examples have not been specified. Moreover, third party involvement is only under the authority of parties, not the judge. However, judges in other countries such as France have some authority in relevant cases. The judicial procedure is distracted in case of third party involvement. This paper aims to name cases in which parties can involve a third party in the proceeding. The French Law is studied herein as Tari claims such as third-party involvement claims are adopted from French Law.
خلاصه ماشینی:
این نظر محل تأمل است، زیرا اول این كه قانونگذار گفته هر یك از اصحاب دعوی كه جلب شخص ثالثی را لازم بداند در اینجا تشخیص لزوم به عهدة اصحاب دعوی است و دوم اینكه فلسفة وضع قواعد دادرسی مدنی رسیدگی سریع، منظم و عادلانه به اختلاف مردم است و تحقق این امر مستلزم این است كه به خواهان اجازه داده شود، سایر كسانی را كه باید طرف دعوی قرار میگرفتند به عنوان ثالث جلب نماید.
حال اگر مضمونله دعوایی به خواستة مضمونبه علیه ضامن اقامه نماید، سؤالی كه مطرح میشود این است كه آیا ضامن میتواند مضمونعنه را به عنوان ثالث به دادرسی جلب نماید تا مضمونعنه ضمن همان دادرسی دعوای اصلی محكوم به پرداخت مضمونبه، به ضامن (خوانده دعوای اصلی) شود؟ به نظر میرسد پاسخ به سؤال مثبت است زیرا منطق و قضاوت خوب حكم میكند كه ضامن به دردسر نیافتد به علاوه احراز رابطة ضمانت نزد همان دادگاه آسانتر است و رسیدگی به دو دعوی ضمن یك دادرسی موجب صرفهجویی در وقت و هزینه هم برای اصحاب دعوی و هم دادگاه است.
مادة 139 قانون آیین دادرسی مدنی فرانسه نیز الزام ثالثی را كه ادله نزد اوست پیشبینی نموده و یكی از راههای این الزام جلب او به عنوان ثالث در دادرسی اصلی است .
Droit et partique de le procédeur civil- Droit interne et européen- 9 édition- Dalloz- 2017- 2018- sous la direction de le serg Guinichard.
Serg Guinchard- cicile chainais- frédrique- ferrand- procédur civil- Droit interne et droit de lunion européenne- Dalloz- 3 édition- 2014.