چکیده:
هدف: ریسک سیستمی، عامل بسیاری از بحرانهای مالی است و بر عملکرد اقتصاد در سطح کلان، آثار نامطلوبی میگذارد. برای سیاستگذاری اثربخش در خصوص مدیریت ریسک سیستمی، اندازهگیری و پایش مداوم ریسک سیستمی و بررسی سازوکار اثرگذاری آن بر اقتصاد کلان ضرورت دارد. هدف این مقاله، مطالعه اثر ریسک سیستمی بخش بانکی بر عملکرد شاخصهای کلان اقتصادی اعم از رشد اقتصادی با نفت و بدون احتساب نفت، اجزای تولید ناخالص داخلی و ارزش افزوده بخشهای اقتصادی مختلف ایران است.
روش: یکی از بهترین سنجههای ریسک سیستمی، شاخص SRISK است که در این مقاله از آن استفاده شده است. رابطه بین تغییرات شاخصهای کلان اقتصادی با تغییرات شاخص SRISK بخش بانکی ایران با استفاده از مدل خودرگرسیو روی وقفههای توزیعی ارزیابی شده است.
یافتهها: بین ریسک سیستمی بخش بانکی و تولید ناخالص داخلی (با و بدون احتساب نفت) تا افق زمانی 12 ماه، بهطور معناداری رابطه منفی وجود دارد. ارزش افزوده بخش ساختمان، بخش مالی و بخش صنعت، بیشترین تأثیر را از تغییرات ریسک سیستمی بخش بانکی میپذیرند. همچنین، کلیه اجزای تولید ناخالص داخلی تحت تأثیر تغییرات ریسک سیستمی قرار دارند؛ اما در خصوص جزء سرمایهگذاری ثابت این رابطه قویتر و ماندگارتر است.
نتیجهگیری: افزایش ریسک سیستمی، علاوه بر وقوع احتمال بحران مالی، آثار نامطلوب بلندمدتی بر عملکرد اقتصاد کلان و سرمایهگذاری میگذارد. سیاستگذار باید بهمنظور انجام اقدامهای بهموقع برای کاهش آثار نامطلوب ریسک سیستمی، شاخص SRISK را پایش کند.
Objective: Systemic risk is the cause of many financial crises and has adverse effects on economic performance at the macro level. For effective policy-making of systemic risk management, it is necessary to measure and monitor systemic risk and to study the mechanism of its effect on macro-economy. This paper aims at investigating the relationship between banking sector systemic risk and the performance of macroeconomic indexes including Gross Domestic Production (GDP), GDP without oil, the components of GDP and the value added of the sectors. Methods: One of the best systemic risk measures is SRISK index which is used in this article, and the relationship between the changes of macroeconomic indexes and the changes of SRISK is evaluated using autoregressive distributed lags model. Results: There is a significant negative relationship between the banking sector systemic risk of Iran and GDP (with and without oil) for horizon of 12 months. Value added of construction, financial sector and industry sector is influenced more than other sectors from the changes of systemic risk of banking system. Furthermore, all of the components of GDP are influenced by the changes of systemic risk but this influence is stronger and more durable for the fixed investment component. Conclusion: In addition to the increase of the probability of financial crisis, the increasing of systemic risk has long-term adverse effects on macroeconomic performance and investments. In order to take a timely measure for decreasing the adverse effects of systemic risks, Policy-makers should monitor SRISK index continuously.
خلاصه ماشینی:
در اين مقاله ، وجود اثر معنادار ريسک سيستمي بر توليد ناخالص داخلي کشور، ارزش افزوده بخش هاي مختلـف آن و همچنين سرمايه گذاري (به عنوان جزئي از توليد ناخالص داخلي کـه عمـدتا کانـال اثرگـذاري معرفـي شـده اسـت )، در وضعيت اقتصاد ايران که دو ويژگي بانک محور بودن نظام تأمين مالي و وجود اثـر تحـريم هـا در آن بـارز اسـت ، بررسـي مي شود.
Acharya, Pedersen, Philippon & Richardson 7.
Quasi Maximum Likelihood (QML) براي به دست آوردن SRISK سيستم مالي شامل N بانک ، از رابطه ٩ استفاده مي شود: N رابطه ٩) SRISKt= Ƹ max(0,SRiSkit) i=1 ب) مرحله دوم : ارزيابي رابطه بين ريسک سيستمي و فاکتورهاي اقتصاد کلان براي ارزيابي وجود رابطه عليتي و همچنين قدرت پيش بيني يک متغير بر متغير ديگر، مي توان از برازش مـدل رگرسـيون متغير توضيح شونده بر وقفه هاي خود و همچنين وقفه هاي متغير توضيح دهنده استفاده کرد (آلـن ، بـالي و تانـگ ، ٢٠١٢ و براونليس و انگل ، ٢٠١٦).
به منظور ارزيابي قدرت پيش بيني تغييرات SRISK بر تغييرات آتي متغيرهاي اقتصاد کـلان ، از مدل خود رگرسيو روي وقفه هاي توزيعي به صورت رابطه (١٠) استفاده مي شود: p q رابطه ١٠) ΔtogYt+h= αo+ƸαiΔtogYt-i+1+ƸβiΔtogSRiSkt-j+1+ δXt+ εt i=1 j=1 که در آن Y متغير توضيح شونده ، اعم از شاخص اقتصاد کلان ارزش افزوده بخش هـاي اقتصـادي ، توليـد ناخـالص داخلي ، توليد ناخالص داخلي بدون احتساب نفت يا اجزاي توليد ناخـالص داخلـي (سـمت تقاضـا) شـامل مصـرف بخـش خصوصي ، هزينه هاي دولتي ، سرمايه گذاري ثابت (در ماشين آلات و ساختمان ) و سرمايه گذاري در موجودي انبار است .
Analysis of the Systemic Risk in the Banking System Using Dynamic Conditional Correlation (DCC), Journal of Monetary and Banking Research, 33, 457-480.