مقایسه و بررسی علم خداوند متعال به مخلوقات از منظر علامه طباطبائی و فخر رازی (با تأکید بر آیه 59 سوره انعام)
نویسنده: میرزایی، رضا؛
اندیشه علامه طباطبایی پاییز و زمستان 1397 - شماره 9 (21 صفحه - از 125 تا 145 )
براساس آیات قرآنی دو نوع علم نسبت به مخلوقات برای خداوند متعال قابل اثبات است؛ علم خداوند به مخلوقات قبل از آفرینش و علم او به مخلوقات بعد از آفرینش. در رابطه با تحقق و کیفیت چنین علومی برای خداوند بین مفسران اختلاف نظر وجود دارد. علامه طباطبائی بهعنوان بزرگترین مفسر معاصر شیعه وجود هر دو نوع علم را برای خداوند پذیرفته، آنها را از سنخ علم حضوری میداند. ایشان دلیل علم قبل از آفرینش را، علم خداوند به ذات و کمالات ذات خودش میداند. علامه علم بعد از آفرینش را به معنای تحقق عینی و حضور آنها با وجود عینیشان برای خداوند متعال میداند. فخر رازی بهعنوان یکی از بزرگترین مفسران مکتب اشعری، علم بعد از خلقت را به معنای خود معلوم میداند؛ چرا که معتقد است تحقق علم بعد از خلقت برای خداوند امری غیرممکن میباشد؛ چون لازمه آن تغییر در خداوند خواهد بود که امری محال است. مقاله حاضر به بررسی دیدگاه تفسیری این دو شخصیت مطرح در عالم تفسیر میپردازد.
کلیدواژه ها:علم ، خداوند ، علامه طباطبائی ، فخر رازی ، مخلوقات
- دریافت فایل ارجاع :
(پژوهیار,
,
,
)