چکیده:
امید به معنای چشمداشت و انتظار وقوع خبری مسرتبخش است. امیدبخشی، یک حالت روانی هیجانی و شناختی است که فرد حالت پیشبینی و انتظار وقوع رویداد خوب را دارد و ضمن احساس کارایی و ثمربخشی، به این باور میرسد که میتواند بهتر از قبل به کارهای خود رسیدگی کند و گرایشات رفتاری سازگار با حالات مثبت فوق را از خود بروز دهد. مساله امید و امیدواری در قرآنکریم و روایات معصومین علیهم السّلام به فراوانی و با شیوههای مختلف بیان شده است. در قرآن و سنّت، هدف نهایی از امیدبخشی، تربیت استعدادهای متربی در مسیر تکامل و نزدیک شدن به خداوند معرفی شده است. بدون تردید، امیدبخشی بر فعالیتها و روابط اجتماعی نوجوانان تاثیر فراوان دارد و مشوق نوجوانان و جوانان به کسب علم و دانش و تلاش و فعالیت در جامعه خواهد بود. با توجه به اینکه از یک سو نوجوانان و جوانان موتور محرّک و فعّال جامعه به شمار میآیند و بخش زیادی از زندگی آنان در تعامل با دیگران است و از دیگر سو، دشمنان درصدد ناامیدکردن آنانند، در این پژوهش کوشش شده است تاثیر امیدبخشی بر جنبه اجتماعی شخصیّت نوجوان و جوان با تاکید بر کتاب و سنّت بررسی شود. این مقاله با روش کتابخانهای و رویکرد توصیفی انجام شده است و یافتههای پژوهش نشان میدهد که امید در بعد اجتماعی، نتایج ارزندهای مانند علمآموزی، فعالیت و مدیریّت موفّق، مسئولیتپذیری، نجات از مشکلات، برخورد نیکو با مستمندان، تقویت حس کارایی، هجرت و جهاد، انفاق، امر به معروف، وفای به عهد و بالابردن قدرت تصمیمگیری دارد.
خلاصه ماشینی:
با توجه به اینکه از یک سو نوجوانان و جوانان موتور محرّک و فعّال جامعه به شمار میآیند و بخش زیادی از زندگی آنان در تعامل با دیگران است و از دیگر سو، دشمنان درصدد ناامیدکردن آنانند، در این پژوهش کوشش شده است تأثیر امیدبخشی بر جنبه اجتماعی شخصیّت نوجوان و جوان با تأکید بر کتاب و سنّت بررسی شود.
این مقاله با روش کتابخانهای و رویکرد توصیفی انجام شده است و یافتههای پژوهش نشان میدهد که امید در بُعد اجتماعی، نتایج ارزندهای مانند علمآموزی، فعالیت و مدیریّت موفّق، مسئولیتپذیری، نجات از مشکلات، برخورد نیکو با مستمندان، تقویت حس کارایی، هجرت و جهاد، انفاق، امر به معروف، وفای به عهد و بالابردن قدرت تصمیمگیری دارد.
بنابراین، نوجوانان و جوانان نیز باید با امید به خداوند فعالیتهای هدفمند خود را ادامه دهند تا به اهداف نهایی خود که همان سعادت دنیا و آخرت است، دست یابند و هیچگاه اجازه ندهند روح ناامیدی بر وجودشان غالب شود.
امید به اصلاح کار دین و دنیا نیز عامل دیگری است که جوانان و نوجوانان را به جهاد در راه خدا برمیانگیزد.
امیدواری به رحمت خدا در یک اجتماع انسانی به این معناست که همه افراد جامعه بهویژه جوانان و نوجوانان میبایست با شور و نشاط و انگیزه به کار و کوشش پرداخته و به دلیل وجود مشکلات اقتصادی یا سیاسی و غیره روحیه خود را از دست ندهند و همواره به رحمت خداوند برای حل همه مشکلات اجتماعی امید داشته باشند.