چکیده:
گاهی اوقات تعارض قوانین با دخالت عامل زمانی پیچیدهتر میشود. در واقع موقعیتهایی که در لحظه ایجاد شوند و از بین بروند، بسیار نادرند و اغلب آنها در طول مدت زمانی مشخص ادامه مییابند. روشن است که بسط یافتن این موقعیتها در زمان، آنها را به تغییرات قوانین حساس میکند. تأثیر این تغییرات بر روی قانون قابل اعمال بر رابطۀ حقوقی، سبب پدید آمدن مسئلۀ تعارضات در زمان میشود. اما آنچه پیچیدگی این مسئله را باز هم بیشتر میکند، آن است که دخالتهای عامل زمان انواع بسیاری دارد که باید مورد توجه قرار گیرد که تشخیص این موضوع به تشخیص راهحل متناسب برای هر کدام از حالات تعارضات زمانی منجر خواهد شد. در این مقاله انواع این حالتها و راهحلهای آنها بررسی و نشان داده خواهد شد که دخالت عامل زمان به نتایج یکسانی منجر نمیشود.
Occasionally, the conflict of laws becomes more complicated with factor intervention. In fact, the situation created and eliminated at the moment are very rare, and often they continue to develop over a certain period of time. It is clear that expanding these situations in time makes them sensitive to changes in laws. The effect that these changes can have on the law applicable to the legal relationship creates the problem of conflict at the time. But what further complicates this problem is that time-domain interference has many kinds to take into consideration that recognizing this issue will result in the identification of suitable solution for each of the conflicts of time. In this article, a variety of these states and their solutions will be investigated and it wiil be shown that time factor interference does not lead to the same results.
خلاصه ماشینی:
٢. حضور عامل زمان در حقوق بين الملل خصوصي مطالعۀ متون حقوق بين الملل خصوصي نشان مي دهد که در مورد عامل زمان سه مسئله مطرح مي شود که تحت عناوين کلي «عامل زمان »١)١٥٧ :٢٠١٤ ,́Mayer et Heuze(، «تعارض هاي زماني »٢)٢٥٧ :٢٠٠٧ ,loussouarn et bourel( يا «تعارض قوانين در زمان »٣ )٢٨٨ :٢٠١٣,Rogerson( از سوي حقوقدانان بررسي شده اند که در اين موارد سه مسئلۀ قواعد تعارض حقوق انتقالي يعني تغيير در قاعدة حل تعارض ، تعارض متحرک و تغيير قانون خارجي حاکم بر موضوع مطروحه مورد بحث و بررسي قرار گرفته اند )٧٠-٥٥ :١٩٥٥ ,Gavald(.
مطابق اين تئوري با توجه به شباهت هاي فراوان تعارض قوانين در مکان و زمان ، هدف هر دو علم يافتن مناسب ترين قانون براي ادارة يک وضعيت حقوقي است ؛ شباهتي که با تکيه بر اين انتقال راه حل بين مسئلۀ تعارض متحرک و توالي قوانين مادي داخلي به آن اشاره شد، بر اين واقعيت استوار است که در هر دو حالت ، دو قانون يکي پس از ديگري قابل اعمال مي شوند که بايد بين آنها يکي را انتخاب کرد ) :١٩٥٩,Level ٧٨-٧٢(.
٣. نتيجه گيري در حقوق بين الملل خصوصي مسئلۀ زمان اغلب به سه شکل يعني حقوق انتقالي قواعد حل تعارض ، مسئلۀ تغيير قانون خارجي تعيين شده و تعارض متحرک مطرح مي شوند که وراي وجود زمان که مشخصۀ تمامي اين مسائل است ، بايد از يکديگر تفکيک شوند.