چکیده:
یکی از مهمترین ویژگیهای فضا، ایجاد فرصتهای لازم در جهت تعاملات اجتماعی است. هنگامی که مردم با سایر افراد جامعه در تعامل هستند، رابطه قویتری با مکان و جامعه خود احساس میکنند. این تعامل نه تنها بر روحیات اجتماعی آنها تأثیرگذار است بلکه موجب رشد و پیشرفت اقتصادی اجتماعات حاضر در آن فضاها میگردد. امروزه به فراخور شرایط اقتصادی و اجتماعی، فضاهای متفاوتی در راستای سکونت انسانی شکل گرفته است که شهرکهای کارگری- صنعتی یکی از این مکانهاست. با توجه به تازگی و شاخصههای خاص این سبک از معماری، چگونگی تعاملات اجتماعی در آنها یک مسئله است. در نواحی روستایی اطراف تهران نیز چنین شهرکهایی وجود دارد. این پژوهش بر آن است تا از طریق روش توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر رویکردهای کمی و کیفی به بررسی وضعیت تعامل اجتماعی در شهرکهای صنعتی اطراف تهران بپردازد و چگونگی ارتقای فضای تعامل در آنها را بررسی کند. به همین جهت دو شهرک صنعتی «عباسآباد » و «پیشوا » از میان شهرکهای صنعتی استان تهران انتخاب شدند. نمونه مورد مطالعه، قرار گرفت و پرسشنامه خبره براساس مدل ال ساعتی، تدوین و به متخصصان ارائه شد. یافتههای پژوهش حاکی از این است که افزایش کیفیّت فضاهای عمومی شهرکها، طرّاحی مناسب به ویژه مسیرهای رفت و آمد کارکنان و کارمندان، وجود فعالیتهای گردهمایی، فضاهای کانونی جهت تجمع مانند زمین بازی و یا غذاخوریها، امکان حضور افراد در فضا و لحظاتی کنار هم بودن و ایجاد تجربههایی مشترک را در شهرکهای صنعتی چند برابر میکند و موجب ارتقا تعاملات اجتماعی و فرهنگی در شهرکهای صنعتی میشود.
اهداف پژوهش
1.بررسی و تبیین چگونگی ارتقای تعاملات اجتماعی از طریق طراحی و بهسازی فضاهای عمومی در معماری شهرکهای صنعتی.2. ارائه چارچوبی جهت ارتقای تعاملات اجتماعی در معماری شهرکهای صنعتی نواحی روستایی تهران.
سؤالات پژوهش
1.برای ارتقای تعاملات اجتماعی در شهرکهای صنعتی چه راهکارهایی وجود دارد؟2.چه اقداماتی میتوان برای ارتقای تعامل اجتماعی در فضای شهرکهای صنعتی نواحی روستایی تهران انجام داد؟
One of the most important features of space is the opportunity for social interaction. When people interact with other people in the community, they feel a stronger connection to their place and community. This interaction not only affects the social psyche of the community, but also contributes to the economic growth and development of communities present in such spaces as labor-industrial settlements / settlements. Therefore, the purpose of this study is to investigate and explain the social interactions in the Achaemenid period and modern industrial city architecture. The authors have considered the space / body factor among the various architectural factors. The method of this research is descriptive-analytical and historical, based on documentary method and library study. After reviewing the Parseh court documents related to the workers and specialists present in the area around Parseh / Takht-e-Jamshid as well as excavations in various texts related to social interactions, the following conclusions were reached: There are a number of factors, one of which is related to the physical structure of the environment, such as diversity and adaptability, safety, security, density and capacity, climate comfort, accessibility, beauty and vitality.