چکیده:
هدف: اختلال ریاضی از اختلال های شایع در دانش آموزان است. اولین گام در جهت درمان این اختلال، تشخیص درست و بهنگام آن می باشد،بنابراین در این پژوهش به نقد و بررسی ابزارها و روش های تشخیص اختلال ریاضی پرداخته شده است.روش بررسی: روش این پژوهش توصیفی-علی مقایسه ای بود که از روش کتابخانه ای برای جمع آوری داده هاو اطلاعات استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی پژوهش های صورت گرفته در زمینه اختلال ریاضی بود که تعداد 58 پژوهش معتبر از سایتهای معتبر داخلی ِنمایه کننده دستاوردهای علمی و پژوهشی به عنوان نمونه به روش هدفمند انتخاب شد. روشهای تشخیصی و ابزارهای مرتبط با اختلال ریاضی در این پژوهش ها استخراج شد و با استفاده از نرم افزار SPSS نتایج به دست آمده پرداخته شد.یافته ها: نتایج نشان داد 6/46 درصد از پژوهش های داخلی صورت گرفته مرتبط با اختلال ریاضی از تشخیص ملاکم حوری برای تشخیص اختلال ریاضی استفاده کرده اند) 27تشخیص از مجموع 58 تشخیص( که بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی (5) معتبر شناخته نشده است، زیرا مؤلفه های دقیق اختلال در این تشخیص روشن نمیگردد . همچنین سطح و میزان اختلال به هنجار جامعه معلوم نمیگردد. همچنین نتایج نشان داد ضعف دیگر ملاک محوری آن است که در به کاربردن ملاکهای واحد و معتبر نیز توافق معناداری مشاهده نمیشود. نتیجهگیری: تشخیصهای صورت گرفته تأمل برانگیز است.در تشخیص اختلال بر اساس ملاکهای به کار رفته تشتت زیادی مشاهده میشود؛ بنابراین ساخت ابزارهای استاندارد برای تشخیص اختلال ریاضی اهمیت فراوان دارد.
aim: Mathematics disorder is one of the most common disorders in students. The first step in the treatment of this disorder is correct and timely diagnosis; therefore, the tools and methods for the diagnosis of mathematics disorder are reviewed in this study. Methods: This descriptive-causative study is a comparative study using a library method for collecting data and information. The statistical population includes all researches in the field of mathematics disorders which 58 valid studies are selected as the samples by objective method from internal valid sites that indexer of the scientific and research achievements. Diagnostic methods and tools related to mathematics disorders are extracted in this research and the results are analyzed using SPSS software. Results: The results indicate that 46/6 percent of internal researches connected with mathematic disorder used the criterion-based diagnosis for the diagnosis of mathematics disorder (27 diagnosis from 58 diagnosis) which is not recognized valid by the statistical diagnostic guide and psychiatric disorders (5), since the exact components of the disorder in this diagnosis it is not clear. Also, the results show that the other weakness of the criterion-based diagnosis is that there is no meaningful agreement in the use of unit and valid criteria. Conclusion: The performed diagnosis is thoughtful and there is a great deal of difference in the diagnosis of the disorder based on the used criteria; therefore, the development of standard tools for the diagnosis of mathematics disorder is important.
خلاصه ماشینی:
1. Bryant, Robert & DiAndreth-Elkins آزمون هاي غربالگر و غيررسمي حميد (١٣٨٥) در پژوهشي باهدف بررسي اختلال يادگيري رياضي ملاک ورود آزمودنيها به پژوهش را اطمينان از طبيعي بودن هوش آن ها و نتايج آزمون محقق ساخته قرارداد.
آزمون ها و ابزارهاي استاندارد ملک پور (١٣٧٣) در پژوهشي با عنوان تهيه و تنظيم آزمون تشخيص و استفاده ازآن جهت بررسي و مقايسه عملکرد دانش آموزان عادي و دانش آموزان داراي اختلال يادگيري محاسبه در کلاس هاي سوم و چهارم ابتدايي دبستان هاي شهر مشهد، آزموني هنجار مرجع براي تشخيص اختلال رياضي طراحي نمود.
جدول ٣: روش هاي تشخيص اختلال رياضي در پژوهش هاي انجام شده (رجوع شود به تصویر صفحه) (رجوع شود به تصویر صفحه) جدول ٤ نشان ميدهد که از بين کاربردهاي هم زمان ملاکهاي تشخيصي، يک پژوهشگر آزمون رياضي ايران کي مت را با آزمون محقق ساخته به کاربرده که ضريب توافق بين کاربرد اين دو ملاک ٠/٠٢٦- است که توافق معناداري نيست .
پنج پژوهشگر آزمون رياضي ايران کي مت را با مصاحبه بر اساس ملاکهاي تشخيصي DSM به کاربرده که ضريب توافق بين کاربرد اين دو ملاک ٠/١٠٩- است که توافق معناداري نيست .
يک پژوهشگر آزمون رياضي ايران کي مت را با هوش وکسلر به کاربرده که ضريب توافق بين کاربرد اين دو ملاک ٠/١٣٦- است که توافق معناداري نيست .
يک پژوهشگر آزمون پيشرفت تحصيلي و تشخيصي رياضي شلو را با مصاحبه بر اساس ملاکهاي تشخيصي DSM به کاربرده که ضريب توافق بين کاربرد اين دو ملاک ٠/٠٣٠- است که توافق معناداري نيست .