چکیده:
هدف از پژوهش حاضرء بررسی اثربخشی اولیۀ
پروتکل جدید درمان فراتشخیصی برای اختلالات هیجانی
کودکان (UP-C )بر کاهش علائم اختلالات اضطرایی و
افسردگی همبود در کودکان ۸ تا ۱۱ سالۀ ایرانی است. در
این پژوهش, پروتکل فراتشخیصی ۱۵جلسهای در
چهارچوب یک طرح تجربی تکموردی با پیشآزمون،
پسآزمون، و پیگیری یکماهه روی یک کودک ٩ سالۀ
مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، اختلال اضطراب
اجتماعی، و اختلال افسردگی اساسی (بهعنوان اختلال
همبود) اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته اختلالات خلقی و اسکیزوفرنیا برای کودکان، (K-SADS-PL) فهرست مشکلات رفتاری کودک، (CBCL) نسخه اصلاح شده غربالگری برای اضطراب کودکان مرتبط با اختلالات خلقی (SCARED)، و فهرست افسردگی کودکان (CDI) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل نموداری ترسیمی و شاخص درصد تغییرات نشان دادند که بیمار در پایان درمان و دوره پیگیری یک ماهه، تغییرات آماری و بالینی معناداری هم در متغیرهای اضطراب و هم افسردگی (به عنوان اختلال همبود) پیدا کرد.
The purpose of the present study was to evaluate the initial efficacy of the new unified protocol of transdiagnostic treatment for children with emotional disorders (UP-C) on reducing symptoms of anxiety disorders and comorbid depression in Iranian children aged 8 to 11 years. In this study, a 15-session UP-C separation anxiety disorder, social anxiety disorder, and major depressive disorder (as comorbid disorder). To collect data, Kiddie Schedule for Affective Disorder and Schizo-phrenia- Present and Lifetime Version (K SADS-PL) , Child Behavior Checklist (CBCL) , Screen for Child Anxiety Related Disorders (SCARED) and, Children Depression Invento-ry (CDI) were used. Results of graph-chart analysis and percentage change index showed that at the end of treatment and one-month follow-up period, there were significant statistical and clinical changes in both anxiety disorders and depression disorder (as comorbid disorder).
خلاصه ماشینی:
يکي از پروتکل هاي فراتشخيصيِ يکپارچۀ اختلالات هيجاني ٢٩ (UP) پروتکل بارلو و همکاران و فارچيون ٣٠ و همکاران است (بارلو و همکاران ، ٢٠١١؛ فارچيون و همکاران ، ٢٠١٢) که بر اساس مدل نظريِ فراتشخيصيِ بارلو، آلن ٣١، و چوت ٣٢ (٢٠٠٤) طراحي شده است و جزو 1- Brown 2- Hofmann 3- Tull 4- Roemer 5- Sloan 6- Strauss 7- Wisner 8- cognitive behavioral protocols 9- Walkup 10- Twomey 11- O’Reilly 12- Byrne 13- Cuijpers 14- Cristea 15- Karyotaki 16- Reijnders 17- Huibers 18- Crawley 19- Beidas 20- Benjamin 21- Martin 22- Curry 23- Shafran 24- Wroe 25- Nagra 26- Pissaridou 27- Coughtrey 28- Bélanger 29- unified protocol 30- Farchione 31- Allen 32- Choate درمان هاي مبتني بر شواهد در حوزة درمان اختلالات هيجاني (اضطراب و افسردگيِ) دورة بزرگسالي قرار گرفته است (بارلو و همکاران ، ٢٠١١؛ ديويس ١، بارلو، و اسميت ٢، ٢٠١٠؛ اِلارد، 3 فِرهم ٤، بويسو٥، فارچيون ، و بارلو، ٢٠١٠).
هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي اوليۀ پروتکلِ يکپارچۀ فراتشخيصيِ اختلالات هيجاني کودکان در کاهش علائم اختلالات اضطرابي و افسردگي همبود در قالب يک طرح تجربي تک موردي تعيين شد، لازم به توضيح است که محققان پژوهش حاضر به تأسي از روال پژوهشيِ گروهِ تدوينگر اين پروتکل (اِهْرِْنريچ ـ مِي، گُلدستين ١٤، رايت ١٥، و بارلو، ٢٠٠٩)، ابتدا 1- Davis 2- Smith 3- Ellard 4- Fairholme 5- Boisseau 6- Brown 7- Ehrenreich-May 8- unified protocol of children 9- emotion detectives 10- Bilek 11- Queen 12- Remmes 13- Marciel 14- Goldstein 15- Wright آن را در يک طرح تک موردي بررسي کرده اند و در ادامۀ پروژة پژوهشي، کارآيي آن را روي نمونۀ بزرگ تر مورد بررسي قرار خواهند داد.