چکیده:
با توجه به اهمیت حیاتی لایهی اٌزون و سیر صعودی افزایش عوامل تخریب کنندهی آن طی دهههای اخیر، ضرورت مطالعهی لایهی اٌزون به منظور آگاهی از وضعیت آن در اتمسفر ایران، بیش از گذشته معلوم میگردد. طی سالهای اخیر تکنیکها و روشهای متعددی جهت پایش این گاز حیاتی در اتمسفر کره زمین به کار گرفته شدهاست. اما در این میان، استفاده از دادههای ماهوارهای به دلیل در دسترس بودن و دارا بودن قابلیتهایی از قبیل قدرت تفکیک مکانی، زمانی و طیفی بالا، کاربرد گستردهای پیدا نمودهاست. در این مطالعه نیز از دادههای اٌزون جمعآوری شده توسط سنجندهی AIRS مستقر بر روی ماهوارهی AQUA که امکان بررسی روند تغییرات اٌزون را در اتمسفر تمامی نقاط دنیا از جمله ایران فراهم نموده استفاده شدهاست. دادههای مربوطه با فرمت NetCDF و با گامهای زمانی یک روزه و مکانی 1° x 1° طی دورهی آماری 15 ساله (2017 – 2003) از وبگاه مربوطه استخراج و با استفاده از نرمافزارهای ArcGIS و Grads پردازش، بارزسازی، تجزیه و تحلیل گردید. نتایج حاصله بیانگر افت سالانهی اٌزون در اتمسفر ایران بودهاست. در میان فصول، بیشترین و کمترین میزان اٌزون به ترتیب در فصول یهار و پاییز و به لحاظ ماهانه بیشترین و کمترین میزان اٌزون به ترتیب در ماههای مارس و اکتبر اتفاق افتادهاست. به لحاظ مکانی نیز با حرکت از جنوب به سمت شمال، تقریباً به طور یکنواخت بر میزان اٌزون افزوده میگردد. بهطوری که بیشترین مقدار میانگین اٌزون کلی ستونی (TOC) در دشت پارسآباد (318 دابسون) وکمترین مقدار آن در ناحیهی به هم پیوستهای از استانهای هرمزگان، کرمان و فارس و بخشی از جنوبشرق ایران (283 دابسون) مشاهدهشد. حداکثر تراکم اٌزون (اٌزونسفر) نیز در ارتفاع 27 تا 40 کیلومتری اتمسفر آشکار گردید.
Considering the vital importance of the ozone layer and the rising course of increasing its destructive factors in recent decades, the necessity of studying the ozone layer in order to know its state in the atmosphere of Iran has become more recent. In recent years, several techniques and techniques have been used to monitor this vital gas in the atmosphere of the planet. Meanwhile, the use of satellite data has become widespread because of the availability and availability of features such as spatial, temporal and spatial resolution. The study also uses ozone data collected by the AIRS based on the AQUA satellite, which provides an opportunity to study the process of Ozone changes in the atmosphere of all parts of the world, including Iran. The relevant data were extracted from the https://disc.gsfc.nasa.gov/datasets/AIRS3STM_006 website with the NetCDF format, with one-day and one-day temporal resolution and a 1° x 1° spatial resolution during the 15-year statistical period (2003 - 217) ArcGIS and Grads software was analyzed, visualized, analyzed. The results indicate that annual ozone has dropped in the atmosphere of Iran. Among the seasons, the highest and lowest ozone levels occurred in the spring and autumn seasons, and the highest and lowest monthly ozone levels were observed in March and October, respectively. In terms of location, moving from the south to the north, it is approximately uniformly increased by the amount of ozone, so that the maximum total ozone (TOC) in Pars Abad plain (318 Dobson) and its lowest value in an interconnected area Provinces of Hormozgan, Kerman and Fars, and part of Southeastern Iran (283 Dobson). The maximum ozone concentration (ozonosphere) is also evident at an altitude of 27-40 km.
خلاصه ماشینی:
در این مطالعه نیز از داده های ازون جمع آوری شده توسط سنجنده ی AIRS مستقر بر روی ماهواره ی AQUA که امکان بررسی روند تغییرات ازون را در اتمسفر تمامی نقاط دنیا از جمله ایران فراهم نموده استفاده شده است .
هدف از انجام این تحقیق نیز تحلیل مبتنی بر پایش ماهواره ای تغییرات لایه ی ازون در اتمسفر ایران با استفاده از داده های ازون سنجنده ی AIRS طی دوره ی آماری پانزده ساله (٢٠١٧ – ٢٠٠٣) میباشد که سعی شده است جهت درک هرچه بهتر رفتار زمانی ـ مکانی لایه ی ازون در اتمسفر ایران ، نتایج به صورت تصاویر، گراف ، نمودار و پروفیل قائم ارائه شود.
شکل ٣: تغییرات سالانه ی ازون کلی ستونی و روند آن بر حسب میانگین ماهانه بر فراز کشور ایران (٢٠١٧ – ٢٠٠٣) بررسی تغییرات ماهانه و فصلی ازون براساس نتایج به دست آمده از آنالیز آماری داده های ماهانه ی ازون همان طوری که گرافهای ماهانه ی ازون کلی ستونی اتمسفر ایران در اشکال شماره ی ٤ و ٥ نشان میدهد، بیشترین میزان ازون به ترتیب شامل ماههای مارس ، آوریل و می و کمترین میزان آن در ماههای سپتامبر، اکتبر و نوامبر مشاهده شده است .
A. , (2007), García, Ozone mini-hole over South-Western Spain during January 2004: Influence over ultraviolet radiation, Geophys.
R. , (2002), Comparison of Brewer ultraviolet irradiance measurements with total ozone mapping spectrometer satellite retrievals.
, (2000), Chapman's model for ozone concentration: earth`s slowing rotation effect in the atmospheric past, SAO/NASA Astrophysics Data System (ADS).