اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی برکیفیت زندگی بر افسردگی، اضطراب و استرس در بیماران دیابتی با آسیب شبکیه چشم

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی برکیفیت زندگی بر افسردگی، اضطراب و استرس در بیماران دیابتی با آسیب شبکیه چشم شهر اصفهان بود. روش این پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. نمونۀ پژوهش شامل 40 نفر از بیماران دیابتی با آسیب شبکیه چشم بود که به موسسه خیریه دیابت اصفهان مراجعه کرده بودند و ملاک‌های ورود به مطالعه را دارا بودند. این افراد، به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه مساوی آزمایش و کنترل گمارده شدند. مداخله به شیوه گروهی، طی 8 جلسه‌ بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) بود که شرکت‌کنندگان در مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری به سئوالات آن پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز، از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از لحاظ نمرات افسردگی، اضطراب و استرس تفاوت معناداری وجود دارد (01/0P) و نمرات پس‌آزمون، در مرحله پیگیری مقیاس‌ها نیز نسبتا ثابت مانده است. لذا از یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که مشاوره گروهی مبتنی بر کیفیت زندگی، نقش مهمی در کاهش افسردگی، اضطراب و استرس بیماران دیابتی با آسیب شبکیه چشم ایفا می‌کند.

The aim of this study was to investigate the effectiveness of group-based quality of life counseling on depression, anxiety, and stress in retina diabetic patients in Isfahan Province. The method of this study was quasi‌-experimental with pretest-posttest- follow up and control group. The research sample included 40 Retina diabetic patients who referred to the Isfahan Diabetes Charity Institute and they had the criteria for inclusion in the study. These individuals were selected by convenience sampling and randomly assigned into two groups, that is experimental and control groups. The group-based intervention was performed in the experimental group in 8 sessions. The instrument used in this study was Depression, Anxiety, and Stress Questionnaire (DASS) to which the Participants responded in the pretest, posttest, and follow-up. Analysis of variance with repeated measures method was used to analyze the data. The results showed that there was a significant difference (p<0.001) between the experimental and control groups in terms of scores of depression, anxiety, and stress (P<0.01), and post-test scores remained relatively constant in the follow-up stage. Therefore, it can be concluded from the findings of this study that group counseling based on the quality of life plays an important role in reducing depression, anxiety, and stress in Retina diabetic patients.

افسردگی ، اضطراب ، استرس ، کیفیت زندگی ، دیابت

anxiety ، depression ، Stress ، diabetes ، quality of life