چکیده:
توجه غرب به موضوع نگاه آخرالزمانی اسلام و مهدویت رشد غیرقابلانکاری در دو عرصه علمی-پژوهشی، و سیاسی-رسانهای داشته است؛ چنانکه در مراکز پرشمار علمی غرب، مهدیپژوهیِ عمیق امری مشهود بوده، در رسانههای غربی نمونههای متعدد مهدیستیزی، بهعیان، قابل مشاهده است. نوشتار کنونی با روش توصیفی-تحلیلی بر آن است که علاوه بر ارائه تصویری از وضعیت کنونی رویارویی غرب با باورداشت مهدویت، در پرتو نظرات رهبر معظم انقلاب دلایل این توجه و ستیز با مهدیباوری اسلامی-شیعی ریشهیابی کرده، از بستر رهنمودهای معظمله راهبردهایی برای مقابله با تحرکات غرب در موضوع مهدویت ارائه نماید. بنابر احصاء صورتگرفته، مواردی همچون اوجگیری نفوذ اسلام در غرب، پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و تأثیرگذاری عمیق آن در جهان، معرفی مهدویت بهعنوان الگوی نظام آرمانی از جانب اسلام و تهدیدشدن منافع استعماری غرب بر اساس اقبال به این آموزه اسلامی، از مهمترین علل پررنگشدن مهدیپژوهی و مهدیستیزی در غرب میباشد که در کلام آیتالله خامنهای نیز بازتاب داشته است. پذیرش برنامهریزی غرب برضد مهدویت و رصد هوشمندانه آن، ایجاد قرارگاه ویژه برای مقابله، معرفی صحیح مهدویت و تلاش برای اقدام آگاهانه و فعالانه، از مهمترین راهکارهای پیشنهادی است که از بستر رهنمودهای رهبر انقلاب برای مقابله با فعالیتهای غرب در این عرصه به دست آمده و ارائه شده است.
The West's attention to the issue of the end time view of Islam and Mahdism has grown undeniably in both scientific-research and political-media fields. As in the numerous scientific centers of the West, deep Mahdi research is evident; various examples of anti-Mahdiism are clearly visible in the Western media. The current paper with a descriptive-analytical method in addition to presenting a picture of the current situation of the West's confrontation with Mahdism, in the light of the Supreme Leader's views, first, intends to find the causes for the attention and conflict with and Islamic-Shiite Mahdiism belief, and then present strategies to counter the Western movements on the subject of Mahdism through his guidelines. According to statistics, the rise of Islam in the West, the victory of the Islamic Revolution in Iran and its profound impact on the world, the introduction of Mahdism as a model of the ideal system by Islam and the threat of Western colonial interests due to welcoming this Islamic doctrine, are the most important reasons for the increase in Mahdiism studies and anti-Mahdiism in the West, which are also reflected in the words of Ayatollah Khamenei. Acceptance of Western planning against Mahdiism and its intelligent observation, creating a special base for confrontation, correct introduction of Mahdiism and striving for conscious and active action, are among the most important proposed solutions that has been obtained and presented from the context of the guidelines of the Supreme Leader of the Revolution to counter the activities of the West in this field.
خلاصه ماشینی:
علل اوجگیری مهدیپژوهی و مهدیستیزی در غرب و راههای مقابله با آن در پرتو نظرات حضرت آیتاللّه خامنهای زهیر دهقانی 1 تاریخ دریافت: 01/10/1399 تاریخ پذیرش: 10/10/1399 چکیده توجه غرب به موضوع نگاه آخرالزمانی اسلام و مهدویت رشد غیرقابلانکاری در دو عرصه علمی-پژوهشی، و سیاسی-رسانهای داشته است؛ چنانکه در مراکز پرشمار علمی غرب، مهدیپژوهیِ عمیق امری مشهود بوده، در رسانههای غربی نمونههای متعدد مهدیستیزی، بهعیان، قابل مشاهده است.
بنابر احصاء صورتگرفته، مواردی همچون اوجگیری نفوذ اسلام در غرب، پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و تأثیرگذاری عمیق آن در جهان، معرفی مهدویت بهعنوان الگوی نظام آرمانی از جانب اسلام و تهدیدشدن منافع استعماری غرب بر اساس اقبال به این آموزه اسلامی، از مهمترین علل پررنگشدن مهدیپژوهی و مهدیستیزی در غرب میباشد که در کلام آیتالله خامنهای نیز بازتاب داشته است.
در این باره، رهبر معظم انقلاب بیانات برای مثال میتوان به آماری اشاره کرد که دانشگاه گلاسکو از تغییرات پیروان ادیان از سال 1900 تا 2000 میلادی ارائه داده و در آدرس زیر قابل مشاهده است: www.
1 این تغییر، دلایل چندگانهای دارد که از مهمترین آنها میتوان به دو دلیل اشاره کرد: دلیل اول از شعارها و اهداف انقلاب، نشأت میگیرد که درصدد تلاش برای آمادگی ظهور امام عصرعجلاللهفرجهالشریف است؛ در همین راستا، رهبر معظم انقلاب هر اقدامی در جهت استقرار عدالت و تشکیل نظام جمهوری اسلامی را یکی از مقدمات حرکت عظیم تاریخی ظهور امام عصرعجلاللهفرجهالشریف دانسته است (خامنهای، 27/5/1387).