چکیده:
فاطمه(علیها السلام) یکی از چهارده مطهر مورد نظر در آیه شریفه 33 سوره احزاب است
که بر اساس اصطلاح محدثان، قول و فعل و تقریر آن حضرت(علیها السلام)، حدیث محسوب
می شود.
گرچه پس از رحلت رسول الله(صلی الله علیه وآله) اهل بیت آن حضرت مورد کم توجهی و
بی لطفی مردم مدینه قرار گرفتند و در طول تاریخ خلفا به حذف نام علی بن ابی
طالب(علیه السلام) و خانواده اش همت گماشتند و علیه ایشان تبلیغات کردند و حق آن ها
را غصب و ایشان را شهید کردند، لکن هنوز نشانه ها و نمونه هایی از فرمایشات و
عملکردهای آن بزرگواران در منابع اهل سنت یافت می شود. این مقاله با تمرکز بر
منابع حدیثی اهل سنت به احادیثی که حضرت زهرا(علیها السلام) از پیامبر اکرم(صلی
الله علیه وآله) نقل کرده و یا دیگران از فاطمه(علیها السلام) درباره قول و فعل و
تقریر آن حضرت(علیها السلام) نقل کرده اند، پرداخته است که گویای تنوع موضوعات
می باشد.
خلاصه ماشینی:
سپس رو به سوی منزل آمدند، پیامبر(صلی الله علیه وآله)یکی از بچه ها را بغل کرد و علی دیگری را، تا نزد فاطمه(علیها السلام) رسیدند.
ـ زینب، دختر ابورافع، نقل می کند که حضرت فاطمه(علیها السلام) در حال بیماری اش که در آن از دنیا رفت با حسن و حسین(علیهما السلام) نزد رسول خدا(صلی الله علیه وآله) رفت و گفت: «یا رسول الله، هذان ابناک فورثهما شیئا، فقال: اما الحسن فله هیبتی و سؤدی، و أما حسین فله جرأتی وجودی»;([2]) ای پیامبر خدا، این دو پسران شما هستند، پس چیزی به آن ها به یادگار بده.
ـ انس از حضرت فاطمه(علیها السلام) نقل می کند که فرمود: «یا أنس کیف طابت أنفسکم أن تحثوا علی رسول الله(صلی الله علیه وآله) التراب، وا أبتاه من ربه ما أدناه، وا أبتاه جنة الفردوس مأواه، وا أبتاه الی جبریل تنعاه، وا أبتاه أجاب ربا دعاه»;([2]) ای انس، چگونه توانستی بر پیامبر(صلی الله علیه وآله)خاک بریزی؟ ای پدر، چقدر به پروردگار نزدیک هستی!
([1]) ـ انس بن مالک نقل می کند که حضرت فاطمه(علیها السلام) نزد رسول الله(صلی الله علیه وآله) نشسته بود، در حالی که سختی و شدت مرگ بر آن حضرت بیشتر می شد، آن حضرت سرش را بلند کرد و فرمود: «واکرباه، فبکت فاطمة و قالت: واکرباه لکربک یا أبتاه»; وای از سختی!
ـ نیز خطیب بغدادی به سند خود از عبدالله بن حسن از مادرش از فاطمه بنت رسول الله(رحمهم الله) نقل می کند که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمود: «خیارکم الینکم مناکب فی الصلاة»،([4])بهترین شما کسانی هستند که بهتر به جایگاه های نماز روی آورند.