چکیده:
اصل جریان اطلاعات که نام دیگر آن تبادل اطلاعات است، در حوزه حقوق بین الملل مالیاتی نیز به رسمیت شناخته شده و ابزارها و مکانیزم هایی برای تحقق آن در نظر گرفته شده است. از جمله این مکانیزم توافق نامه های تبادل اطلاعات مالیاتی می باشد، با جهانی شدن حقوق بین الملل مالیاتی فعالیت های مالیات دهندگان دیگر محدود به مرز مشخصی نیست ولی ادارات مالیاتی همچنان به مرز های خود محدود شده اند لذا دولتها به همکاری های بیشتری با یکدیگر نیازمند هستند . لازمه ی این همکاری ها تبادل اطلاعات مالیاتی به اشکال مختلف از جمله تبادل به درخواست، تبادل خودکار وتبادل خودجوش اطلاعات می باشدکه این امر از طریق انعقاد معاهدات بین المللی دوجانبه وچند جانبه میسر میگردد. در این نوشتار با بررسی نقادانه موافقت نامه های نمونه تبادل اطلاعات مالیاتی به روشی توصیفی و تحلیلی می توان به انعقاد سندی مناسب برای راه اندازی تبادل اطلاعات بین دو کشور با سیستم های مختلف مالیات بر درآمد امیدوار بود.
The principle of information flow, also known as the exchange of information, has been recognized in the field of international tax law and tools and mechanisms have been considered for its realization including the mechanisms of tax information exchange agreements. With the globalization of the international tax law, taxpayer activities are no longer limited to a specific Border, but still the tax administration needs to be restricted to their borders. Therefore, governments need more cooperation with each other and to this end, the exchange of tax information in various forms, including exchange-to-demand, automatic exchange, and spontaneous exchange of information through the conclusion of bilateral and multilateral international treaties is possible. This article critically reviews the tax information exchange agreements. The descriptive and analytical methods can be used to enter into an appropriate document to set up the exchange of information agreement between countries with different systems of income tax had hoped.
خلاصه ماشینی:
2. تاریخچۀ شکلگیری موافقتنامۀ بینالمللی تبادل اطلاعات مالیاتی در سال 1927 کمیتۀ مالی جامعۀ ملل پیشنویس چهار کنوانسیون را در زمینۀ پیشگیری از مالیات مضاعف، وظایف جانشینی، کمکهای اداری در امور مالیاتی، و همکاریهای قضایی در وصول مالیاتها ارائه کرد.
در سال 1946، کمیتۀ مالی جامعۀ ملل این مادهها را با هم مقایسه کرد و اظهار داشت که این انشعاب ممکن است مربوط به این حقیقت باشد که تبادل خودکار اطلاعات بین مقامات مالیاتی فقط زمانی بهنحو احسن صورت میگیرد که کشورها سیستمهای مالیاتی توسعهیافته و تثبیتشده و ادارۀ مالیات داشته باشند.
بنابراین، گنجاندن مادۀ تبادل خودکار اطلاعات در پیشنویس لندن ممکن است منعکسکنندۀ عملی هماهنگ در تصویب اصل اقامت در نمونۀ کنوانسیون پیشگیری از مالیات مضاعف از درآمد و اموال و ضرورت تبادل اطلاعات مالیاتی برونمرزی در ایجاد نمونۀ کنوانسیون کمکهای اداری متقابل برای ارزیابی و اخذ مالیات بر درآمد باشد.
برای دستیابی به این هدف توافقنامۀ تبادل اطلاعات مالیاتی سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی تبادل اطلاعات را فقط طبق درخواست و زمانی که اطلاعات بهصورت پیشبینیپذیری مربوط به دولت درخواستکننده باشد، اجازه میدهد.
درمورد جایگاه و اهمیت تبادل اطلاعات در ایران باید بیان کنیم که هرچند در ایران اکنون توافقنامۀ مستقل تبادل اطلاعات مالیاتی براساس مدلهای معیّن سازمانهای بینالمللی تصویب نشده است، اما در مادۀ 26 تمامی موافقتنامۀ اجتناب از مالیات مضاعف منعقدشدۀ ایران با دیگر کشورها موضوع تبادل اطلاعات بررسی شده است و بیان گردیده که مقامات صلاحیتدار دو دولت متعاهد اطلاعـات ضروری (اطلاعاتی که در جریان عادی امور اداری بهموجب قوانین مالیاتی مربوط خود در اختیار ایشان است) برای اجرای مقررات این موافقتنامه را که مربوط به مالیاتهای مشمول این موافقتنامه باشد، مبادله خواهند کرد.