خلاصه ماشینی:
"برخی نوشتهاند: هنگامی که شمر بر سینه امام حسین علیهالسلام نشسته بود و میخواست سر حضرت را از بدنش جدا کند، امام حسین علیهالسلام به او گفت: أیا شمر خاف الله واحفظ قرابتی من الجد منسوبا إلی القائم المهدی أیا شمر تقتلنی و حیدرة أبی وجدی رسول الله أکرم مهتدی وفاطمة أمی والزکی ابن والدی و عمی هو الطیار فی الجنة الخلدی شاعر این اشعار، پس از آنکه در دنباله شعر، از بانوان حریم حسینی (زینب، ام کلثوم، سکینه و رقیه) نام میبرد، به سراغ امام سجاد علیهالسلام میرود و با جسارت از زبان امام حسین علیهالسلام به شمر بن ذی الجوشن میگوید: أیا شمر إرحم ذاالعلیل وبعده حریما بلا کفل یلی أمرهم بعدی (1) مراد این است که امام حسین علیهالسلام در واپسین لحظات عمر خود و در آن شرایط سخت، با زبان شعر به شمر گفت: «ای شمر، بر آن بیمار علیل که در خیمههاست و بر خانواده بدون کفیل من که او باید سرپرستی آنها را به دست گیرد، رحم کن و با آنها مهربان باش!» باید گفت: جعل کننده این أبیات، تنها در همین بیت أخیر، جسارتها و توهینهایی را در حق حضرت سیدالشهداء علیهالسلام روا داشته است، از جمله: 1.
» با این همه جای بسی شگفتی است که آن سخن ساختگی (کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا) بدون اینکه سندی داشته باشد، پیوسته به امام صادق علیهالسلام نسبت داده میشود و برخی حتی آن را با تفصیل بیشتری چنین نقل میکنند: «کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا وکل شهر محرم وکل فصل عزا»، غافل از اینکه برای این سخن هرگز مدرکی (حتی به صورت مرسل و مقطوع یا ضعیف و سست) یافت نشده است."