چکیده:
ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﯾﺎﻓﺘﻦ روش ﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ رﻗﺎﺑﺖ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﻧﺎﻣﻄﻤﺌﻦ و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ و ﯾﺎﻓﺘﻦ راه ﺣﻞ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪد در ﺳﻄﻮح ﻣﺤﻠﯽ و ﺟﻬﺎﻧﯽ از اﻫﻤﯿﺖ روزاﻓﺰوﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎﻧﻪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﮐﺸﺎورزی )ﺗﺪرﯾﺲ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺑﻪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن( و ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ و ﺗﺠﺎری ﺳﺎزی ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﮐﺸﺎورزی )ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری ﺗﺠﺎری از داﻧﺶ و ﻓﻨﺎوری داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ و ﺑﺴﯿﺞ ﻣﻨﺎﺑﻊ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ( در ﺗﻮﺳﻌﻪ ی ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ و ﮐﺴﺐ وﮐﺎر در ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزی ﺳﻬﯿﻢ ﺷﻮد. داﻧﺸﮕﺎه ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻈﺎم ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی اﻓﺮاد ﺗﻠﻘﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺧﻼﻗﯿﺖ و ﻧﻮآوری آن ﻫﺎ را ﺑﻪ ﻃﻮر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺷﺪه ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻘﺶ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ در ارﺗﻘﺎء ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﻫﺎی داﻧﺶ آﻣﻮﺧﺘﮕﺎن ﮐﺸﺎورزی ﮐﺸﻮر اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﮐﻪ ﺑﺎﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﮑﺘﻮب و اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ و ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ی ﻣﺮوری ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ و ﻣﻮاﻧﻊ اﺷﺘﻐﺎل و ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ در ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزی ﭘﺮداﺧﺘﻪ و در ﭘﺎﯾﺎن ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻫﺎﯾﯽ را ﺑﺮای ﮔﺴﺘﺮش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ در ﺣﻮزه آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﯽ ﮐﺸﺎورزی اراﺋﻪ ﻣﯽ دﻫﺪ.
خلاصه ماشینی:
بهطورکلی يکی از عمده دلايل بيکاری دانشآموختگان بخش كشاورزی را میتوان، نارسايی در آموزشهای تجربی و كاربردی مناسب در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی دانست (خسروی پور و دهقان پور، 1394) و جای تأسف است كه در كشوری همچون ايران كه تنوع آب و هوايی، زمينهای مستعد و نيروی كار جوان به فراوانی وجود دارد، شاهد اين نرخ بالای بيکاری بهویژه در بخش كشاورزی باشد (سبحانی و حسینی، 2010).
ازاینرو، با توجه به اهمیت توجه به بحث اشتغال و توانمندسازی دانشآموختگان و تأكيد بر كارآفرينی دانشگاهی بهعنوان يکی از بهترين راهحلهای آن؛ در این مقالۀ مروري به تأثیر دانشگاه کارآفرین در ارتقاء توانمندی و اشتغال دانشآموختگان کشاورزی و برخی از مهمترین الزامات توسعه کارآفرینی در نظام آموزش عالی کشاورزي پرداخته میشود.
از دلایل این امر عدم تناسب بین آموختههاي فارغالتحصیلان و نیازها و مهارتهاي موردنیاز بازار کار، فقدان نگرش استراتژيك در بخشهاي دولتي و خصوصي، ناتواني مديران در طرحريزي و برآورد احتياجات نيروي انساني بر اساس استراتژيهاي كلان توسعه، عدم اجراي برنامههاي میانمدت و بلندمدت جذب، اجراي سليقـــهاي سيـاستهــــا و خطمشيها و تغيير در نگرش و برنامههاي تدوینشده بخش اعظمی از مشکلات فارغالتحصیلان بخش کشاورزی را عنوان نمود (دیکورز، 2017) و به نظر میرسد جهت ساماندهی اشتغال فارغالتحصیلان با توجه به آمار روزافزون بیکاری جوانان بهویژه فارغالتحصیلان جویای کار کشاورزی، از دانش و فناوریهای روز در جهت نوسازی بخش کشاورزی و فراهم کردن بازار اشتغال دانشآموختگان این بخش استفاده شود (ایگبیکو، 2018) همانطور که در شکل شماره یک ضمن بیان عوامل بازدارنده و دلایل بیکاری دانشآموختگان، میتوان پی برد كه مسئله اشتغال دانشآموختگان رشتههای كشاورزی در ایران بهعنوان یكی از عمدهترین چالشهای پیش روی نظام آموزش عالی كشور مطرح است.