چکیده:
کاهش قدرت عضلانی و حس عمقی از پیامدهای پارگی لیگامنت متقاطع قدامی است که بعد از عمل بازسازی همراه فرد باقی میماند. این پژوهش با هدف مقایسۀ حس وضعیت مفصل و قدرت عضلانی مفصل زانو بین افراد آسیبدیده که دورۀ توانبخشی ورزشی را گذراندهاند و به فعالیت بازگشتهاند، با افراد سالم انجام شد. 25 نفر از بازیکنان مرد بسکتبال (11 نفر با عمل بازسازی اتوگرفت و 14 نفر سالم) در این مطالعه شرکت کردند. حداکثر گشتاور فلکسوری و اکستنسوری زانو در سرعتهای زاویهای 60 و 180 درجه بر ثانیه و حس عمقی در زاویۀ 45 درجه در پای برتر و غیربرتر توسط دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمون F و آزمون تی مستقل تحلیل شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه آسیبدیده و سالم در حداکثر گشتاور فلکسوری و اکستنسوری در سرعت زاویهای 60 درجه در ثانیه (483/0 p =) گشتاور فلکسوری در زاویۀ 180 درجه پای برتر و غیربرتر (371/0p =، 890/0 p =) و حس وضعیت مفصل پای برتر و غیربرتر (896/0 p =) تفاوت معنادار وجود نداشت، اما گشتاور اکستنسوری در زاویۀ 180 درجه هر دو پای برتر (034/0p =) و غیربرتر (043/0 p =) در گروه آسیبدیده کمتر از گروه سالم بود. از یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که بعد از انجامدادن کامل تمرینهای بازتوانی، عواقب ناشی از عمل جراحی بهبود مییابد و احتمال آسیب مجدد در ورزشکاران کاهش مییابد.
Decrease in knee proprioception and muscles strength are outcomes of anterior cruciate ligament (ACL) rupture that sustained with patients post-surgery. The aim of this study was to compare the knee joint positioning sensation and muscle strength in patients with completed sport rehabilitation program and returned to exercise with their healthy matches. Twenty-five male basketball players (11 participants with autograft reconstruction hamstring or surgery and 14 healthy participants) participated in this study. Flexor and extensor peak torque of the knee at the angular velocities of 60 and 180 deg.s-1 and proprioception at 45̊ were evaluated in both dominant and nondominant legs by isokinetic dynamometry. Data were analyzed by F test and independent samples t-test. The results of this study showed that there is no differences in flexion and extension peak torque at 60 deg.s-1 angular velocity (p=0.483), peak extension moment at 180 deg.s-1 in dominant and nondominant (p=0.371, p=0.890) and joint positioning sensation between dominant and nondominant legs (p=0.896) in groups. However, extension peak torque in the injured group was lower than healthy group in both dominant (p=0.034) and nondominant legs (p=0.043). According to the results of this study, it can be concluded that after successive completion of rehabilitation program, surgery-induced outcomes could be improved, and it can reduce re-injury risk in athletes.
خلاصه ماشینی:
در پژوهشها تناقضهایی در زمینة بهبود عمکرد گیرندههای مکانیکی لیگامنتها و حس عمقی بعد از جراحی وجود دارد که در بعضی از آنها بهبود حس عمقی و مغایرتنداشتن با پای غیرآسیبدیده و در برخی پژوهشها وجود تفاوت حتی هنگام بازگشت به فعالیت مجدد مشاهده شده است؛ برای مثال، فورلانتو 1 و همکاران (11) در پژوهشی به مقایسۀ حس عمقی و Furlanetto تعادل زانو بین افرادی که شش ماه از عمل جراحی آنان گذشته بود و تمرینهای توانبخشی را به اتمام رساندند، با افراد سالم پرداختند.
آنها نُه ورزشکار از MacDonald Laboute Kuenze Moisala Petersen رشتههای گوناگون را که عمل بازسازی لیگامنت متقاطع قدامی انجام داده بودند، ارزیابی کردند و گزارش دادند که گشتاور عضلات بازکنندة زانوی ورزشکاران آسیبدیده در مقایسه با افراد سالم کمتر بود، اما بین دو گروه ورزشکار سالم و آسیبدیده در حس عمقی تفاوت وجود نداشت.
(به تصوير صفحه مراجعه شود)شکل 3- مقایسة میانگین و انحراف استاندارد نسبت حداکثر گشتاور عضلات همسترینگ به چهارسر دو گروه در سرعتهای زاویهای 60 و 180 درجه بر ثانیه در پای برتر و غیربرتر نتایح آزمون تی استودنت نمونههای مستقل برای مقایسه خطای مطلق بازسازی زاویه زانو در اندام برتر دو گروه ورزشکاران سالم (98/1 = SD، 93/2 = M) و آسیبدیده (61/1 = SD، 83/3 = M) نشان داد که بین این شاخص در دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد (23/0 = p، 23/1 = (23)t).
Evaluation kinaesthetic proprioceptive deficit after knee anterior cruciate ligament (ACL) reconstruction in athletes.