چکیده:
مقاله حاضر به دنبال بررسی چشمانداز عضویت ایران در بریکس و تحلیل ظرفیتهای آن در آینده مناسبات دو طرف بوده است. گروه بریکس مجموعهای از اقتصادهای نوظهور شامل کشورهای برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است که برای ایجاد جهانی چندقطبی و مقابله با تکقطبیگرایی آمریکا و همچنین شکلگیری یک اقتصاد قدرتمند در برابر آمریکا گردآمدهاند، ایران نیز برای قرارگیری در کنار کشورهایی که دارای یک دیدگاه مشترک و هدف یکسان با این کشور هستند، تلاش کرده و به دنبال همگرایی با این قدرتهای اقتصادی نوظهور بوده است تا بتوانند به این اهداف یکسان دست یابند لذا در همین راستا مقاله حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که بریکس دربرگیرنده چه ظرفیتهایی برای عضویت احتمالی ایران در این سازمان خواهد بود؟ و برای پاسخگویی به سوال با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و بهرهگیری از نظریه موازنه نرم این فرضیه مطرح شده است که باتوجه به سناریوهای آینده بریکس که به دنبال تبدیل شدن به یک قدرت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و مدنی فراتر از غرب است، عضویت احتمالی ایران در این سازمان میتواند ایران را در کنار این قدرتهای برتر قرار دهد و حرکت به سوی توسعه سیاسی- اقتصادی را برای ایران فراهم کند.
The present article seeks to examine the prospects of Iran's membership in the BRICS and to analyze its capabilities in the future of bilateral relations. The BRICS is a group of emerging economies including Brazil, Russia, India, China and South Africa, which have come together to create a multipolar world and counter US unipolarity, as well as to form a strong economy against the United States. Iran has also tried to stand by countries with which it has common visions and the goals, and it has sought to converge with these emerging economic powers in order to achieve the shared goals. Therefore, in this regard, the present article seeks to answer the question that what capacities will the BRICS present for Iran's possible membership in this organization? To answer the question, using the descriptive-analytical method and using the theory of soft balance, it is hypothesized that according to the future scenarios of the BRICS, which seeks to become a political, economic, social and civic power beyond the West, Iran's possible membership in this organization can put Iran next to these superior powers and provide a move towards political-economic development for Iran.
خلاصه ماشینی:
گروه بریکس مجموعهای از اقتصادهای نوظهور شامل کشورهای برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است که برای ایجاد جهانی چندقطبی و مقابله با تکقطبیگرایی آمریکا و همچنین شکلگیری یک اقتصاد قدرتمند در برابر آمریکا گردآمدهاند، ایران نیز برای قرارگیری در کنار کشورهایی که دارای یک دیدگاه مشترک و هدف یکسان با این کشور هستند، تلاش کرده و به دنبال همگرایی با این قدرتهای اقتصادی نوظهور بوده است تا بتوانند به این اهداف یکسان دست یابند لذا در همین راستا مقاله حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که بریکس دربرگیرنده چه ظرفیتهایی برای عضویت احتمالی ایران در این سازمان خواهد بود؟ و برای پاسخگویی به سوال با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و بهرهگیری از نظریه موازنه نرم این فرضیه مطرح شده است که باتوجه به سناریوهای آینده بریکس که به دنبال تبدیل شدن به یک قدرت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و مدنی فراتر از غرب است، عضویت احتمالی ایران در این سازمان میتواند ایران را در کنار این قدرتهای برتر قرار دهد و حرکت به سوی توسعه سیاسی-اقتصادی را برای ایران فراهم کند.
کشورهای عضو بریکس بعنوان اقتصادهایی نوظهور که در تلاش برای قرارگیری در کنار اقتصادهای برتر دنیا بودهاند با مشاهده تکقطبیگرایی آمریکا به دنبال اتحاد با یکدیگر و مقابله با این کشور برآمدند و از آنجا که این کشورها به هزینههای موازنه سخت به خوبی آشنا بوده موازنه نرم را با هدف جابجایی قدرت اقتصادی جهان از کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه و ایجاد یک اتحاد قدرتمند در برابر امریکا و همچنین چندقطبیسازی جهان در پیش گرفتند و برای افزایش معیار موفقیت خود علاقهمند به حضور کشورهای بیشتری در این گروه میباشند، ایران نیز بعنوان یک کشور که آمریکا را همواره دشمن خود تلقی کرده است و به دنبال مقابله با این کشور بوده است علاقهمند به قرارگیری در کنار این گروه با اهداف مشترک بوده است.