چکیده:
خیر عمومی بهعنوان یکی از مفاهیم اساسی در اندیشۀ سیاسی تاکنون بهصورت مستقل بررسی نشده است. درحالیکه این مفهوم در کنار مفاهیمی چون منافع عمومی، مصالح عمومی، سیاستگذاری عمومی، کالاهای عمومی و منافع مشترک و خیر مشترک، اساس و بنمایۀ اغلب رویکردها و جدالهای مکاتب گوناگون را شکل بخشیده است. در گفتمان متداول علوم سیاسی، خیر عمومی به امکانات مادی، فرهنگی یا نهادی گفته میشود که اعضای یک جامعه در آن اشتراک منافع دارند. خیر عمومی مفهوم مهمی در فلسفۀ سیاسی و اندیشۀ سیاسی است، زیرا نقش مهمی در تفکر فلسفی دربارۀ ابعاد عمومی و خصوصی زندگی اجتماعی دارد. در این مقاله ضمن بازشناسی و تحلیل مفهوم خیر عمومی و مفاهیم مرتبط با آن؛ دیدگاههای یورگن هابرماس در ارتباط با مقولۀ خیر عمومی بررسی شده است. هابرماس نقطۀ آغاز مفهوم خیر عمومی را در شکلگیری کنش ارتباطی میداند، بهگونهای که این کنش میبایست مبتنی بر سازوکار اخلاق گفتوگویی شکل بگیرد و اصل تفاهم و مفاهمه شاکلة اصلی آن باشد. در این صورت میتوان در یک زیستجهان و نظام کنش ارتباطی، تصور شکلگیری کنش خیرخواهانه در شهروندان را داشت که به خیرعمومی در جامعۀ ایدهآل منجر میشود. این مقاله میکوشد به شیوۀ توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع معتبر کتابخانهای مفهوم خیر عمومی را در اندیشۀ سیاسی یورگن هابرماس بررسی کند.
Public good as one of the basic concepts in political thought has not been independently explored so far. While this concept, along with concepts such as "public interest, public interest, public policy, public goods and common interests and common good", has formed the basis of most of the approaches and debates of different schools. In the popular discourse of political science, "public good" refers to those material, cultural, or institutional possibilities in which members of a community share interests. "Public good" is an important concept in political philosophy and political thought; Because it plays an important role in philosophical thinking about the public and private dimensions of social life. In this article, while recognizing and analyzing the concept of public good and related concepts; We examine Jurgen Habermas's views on the public good. Habermas considers the starting point of the concept of public good in the formation of communicative action so that this action should be based on the mechanism of dialogue ethics and the principle of understanding and communication is its main form. In this case, in a living world and communication system, one can imagine the formation of benevolent action in citizens, which leads to public good in an ideal society.
خلاصه ماشینی:
از اين نظر ميتوان گفت که مسئلۀ اساسي در اينجا برداشت و مفاهيم بنيادي انديشۀ سياسي از مفهوم خير عمومي در سپهر سياسي انديشه هاي هابرماس است .
در اينجا با درنظر گرفتن بنياد مسائل و مباحث موجود در خصوص مفهوم حوزة عمومي هابرماس ، از يک سو به جهت يابي اين مفهوم در انديشۀ سياسي غربي و تحليل ارتباط آن با خير عمومي و کالاهاي عمومي و مسئلۀ جامعه پرداخته شده و از سوي ديگر ضمن تشريح ساختارهاي اجتماعي حوزة عمومي، کارکردهاي سياسي آن نيز از نظر گذرانده شده است .
به عبارت ديگر آن نوع امور خيري که براي انسان ها ذاتا عمومي، خير و مشترک اند و آنها به وسيلۀ اين نوع دارايي يا ميراث خير با هم به کنش متقابل ميپردازند و به صورت جمعي آنها را خير مي دانند، نظير ارزش ها، فضايل مدني، احساس عدالت و ساير امور خير مادي را که قابل تقليل به منابع و امور قابل استفاده فردي نيستند، ميتوان تحت عنوان خير عمومي تعريف کرد (٢٠٠٩,Yuengert).
The Common Good and Christian Ethics بين رشته اي ، همکاريهاي عملي و نظري را به شکلي در حال گسترش براي زندگي اجتماعي ، فرهنگي و مذهبي امروز تبديل مي کند (٤٥ :٢٠٠٤ ,Hollenbach).
کنش ارتباطي نظريه اي زبان شناختي دربارة نظام هاي اجتماعي است که در سطوح مختلف خرد و کلان ، ابعاد گوناگون يک رابطۀ اجتماعي مطلوب را توضيح ميدهد و اين رابطۀ اجتماعي مطلوب است که ميتواند راه را براي گسترش و شکل گيري خير عمومي در صورت وجود و تکامل زيرساخت ها و نهادهاي لازم باز نمايد.