چکیده:
رحمت واسعه الاهی همواره از جانب ذات خداوند سبحان به سوی مخلوقات در جریان است. به دلیل سنخیتنداشتن مخلوقات با ذات خداوندی، نیاز به واسطهای است که این رحمت را دریافت کند و به مخلوقات برساند. این واسطه در عصر حاضر حضرت ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشّریف است. اگرچه ما در زمان غیبت از نعمت ولایت تشریعی ایشان محرومیم، اما بررسی جایگاه تکوینی حضرت به عنوان واسطه فیض الاهی موضوعی است که ما با استفاده از روش توصیفیتحلیلی و با بررسی سه صفت از اوصاف ایشان، به آن پرداختهایم. مهمترین دستاوردهای این مقاله چنین است: مظهریت تام حضرت ولی عصر برای همه اسمای الاهی و همچنین تناسب با کل عوالم وجود از طریق تجلییافتن در تمام اسما به نحو سریانی به حکم مظهریت اسم جامع «الله»، شانیت خلافت الاهی را برای ایشان رقم زده است. حضرت به واسطه خزائن اسمای الاهی، که به منزله قوای ایشان است، امور عالم را تدبیر میکند و به همه مخلوقات فیض میرساند. ایشان در هر لحظه و آنی با مظهری از مظاهر الاهی است و عالمی از عوالم وجود را تدبیر میکند؛ و این همراهی با مظاهر در همه زمانها بر اساس اسم «العدل» الاهی ایشان صورت میپذیرد.
The vast divine mercy is always flowing from the essence of God Almighty to the creatures. Due to the incompatibility of creatures with the essence of God, there is a need for a mediator to receive His mercy and deliver it to the creatures. This mediator in the present age is the Master of the Age (A.T.F.S). Although we are deprived of the blessings of his legislative guardianship during his absence, the study of his worldly position as a mediator of divine grace is a subject that we have addressed using a descriptive-analytical method and by examining three attributes of his. The most important achievements of this article are as follows: The full manifestation of the master of the age for all divine names and also the proportion to all worlds of existence by appearing in all names as the manifestation of the comprehensive name "Allah" has determined the status of divine caliphate for him. Through the treasuries of the divine names, which are as his powers, the Imam manages the affairs of the universe and bestows the grace on all creatures. He is in every moment and instant with a manifestation of the divine manifestations and devises a world of the worlds of existence; and this association with manifestations at all times is based on his divine name "Al-Adl".
خلاصه ماشینی:
مهمترین دستاوردهای این مقاله چنین است: مظهریت تام حضرت ولی عصر برای همه اسمای الاهی و همچنین تناسب با کل عوالم وجود از طریق تجلییافتن در تمام اسما به نحو سریانی به حکم مظهریت اسم جامع «الله»، شأنیت خلافت الاهی را برای ایشان رقم زده است.
ir مقدمه فیض و رحمت الاهی از جانب ذات «بینیاز از عالمیان»، همیشه در جریان و فیضان است و جهان هستی همواره از رحمت موصوله حق برخوردار است؛ اما چون ذات خداوندی در نهایت بلندی و تقدس، و عالم خلقت، بهویژه عالم ماده، در نهایت ناچیزی است، مناسبت و مجانستی میان خلق با خدا وجود ندارد و امکان و شایستگی استفاده از این فیض دائم برای عالم ماده میسر نیست.
تردیدی نیست که فیض و رحمت وجود از مقام فوقالتمام واجبالوجود به جمیع موجودات افاضه و اشراق میشود (ربانی، 1401: 16) اما چون بیشتر موجودات زمینیِ مکانمند و زمانمند ظرفیت آن را ندارند که بدون واسطه، فیض و احکام و علوم و معارف الاهی را دریافت کنند، به وجود رابط و واسطی نیاز دارند که به علت شدت قرب به حضرت حق و تابش نور حقتعالی بر لوح جانش بتواند مجرای رسیدن فیوضات از مرتبه فوقالتمام به مراتب مستکفی و ناقص شود.
این موجود و این واسطه فیض، که با توجه به دستهبندی چهارگانه فوق، در میان موجودات عالم خلقت منزلت «تام» مییابد، همان وجود مبارک امام هر عصر و زمان است که در عالم خلقت فقط میان ایشان و خداوند سبحان، که منبع فیض لایزال است، از نظر صفات کمالیه سنخیت و هماهنگی وجود دارد و نظام هستی هر چه را که در شکلگیری، حیات و بقایش به آن نیازمند است، از مجرای وجودی او دریافت میکند.