چکیده:
استعاره از اساسیترین وجوه زبان تخیّلی و عنصری کانونی در فرآیند ارتباطی شمرده میشود. استعاره را میتوان هم افزوده ای بر واقعیتها دانست و هم راهی برای تجربه واقعیتها. شعر به مدد ترکیبات جدیدی از اندیشه ها و فرآیند استعاره های نوآور دیریاب است که میتواند، قوه تخیل را تغذیه و حتی آن را برملا سازد. استعاره بیش از عناصر دیگر شعر، در نوآوری و ایجاد سبک شخصی، نقش به سزایی ایفا میکند. در شعر گذشتگان، خاقانی از نظر آفرینش استعارات بدیع و دیریاب از خلاقترین شعرای فارسیگو بشمار میرود. شاعران معاصر نیز در خلق تصاویر استعاری به شیوه های گوناگون از جمله آمیزش این تصاویر با تصاویر دیگر، هنرنماییهایی کرده اند. شناخت این طراحیها و آگاهی به آمیزش تصاویر استعاری با دیگر تصاویر شعری، موجب پربار شدن ذهن مخاطب در شناخت تصاویر استعاری خواهد شد. نویسنده در این مقاله قصد پاسخگویی به این پرسش دارد؛ که سبک طراحی تصاویر نوگرایانه استعاری در شعر معاصر چگونه است؟ این مقاله میکوشد، به روش توصیفی- تحلیلی با ذکر نمونه هایی گزینشی از شعر معاصر، خواننده را به این شیوه ها، در تصویرپردازیهای نوین استعاری، آگاه و زمینه های مناسب را برای بحثی جدید در حوزه صورخیال فراهم سازد.
Metaphor is one of the most central aspects of imaginative and focal element in the communication process. Metaphor can be seen as both augmented reality and a way to experience reality. Poetry is due to new combinations of thought and process of metaphorical innovative metaphors that can nourish and even expose the imagination. Metaphor plays an important role in innovating and creating a personal style more than any other element of poetry. In the poetry of the past, Khaghani is considered one of the most creative Persian poets in the creation of exquisite and longstanding metaphors. Contemporary poets have also played a variety of roles in the creation of metaphorical images, including combining these with other images. Understanding these designs and knowing how to combine metaphorical imagery with other poetic imagery will fill the audience's mind with recognizing metaphorical imagery. The writer is going to answer these questions in this article. The question is how the designing style of modernistic, metaphoric pictures is. This paper attempts to descriptive - analytic method with selective examples of contemporary poetry, reader in these ways, the metaphoric imagery innovative, knowledgeable and suitable areas for new discussion in the field to provide imagery.
خلاصه ماشینی:
. (مجموعه اشعار نيما يوشيج ، طاهباز: ٣٦١) نوآوريهاي نيما يوشيج بيش از هر چيز در تصاوير استعاري او تجلي يافت و سپس شاعران نوگراي معاصر با تقليد از نيما و با فاصله گرفتن از زاويه ديد گذشتگان و با نگاهي نو، تصويرهاي استعاري تازه اي را براي نخستين بار آفريدند که خلق اين تصاوير استعاري در ذهن شاعر معاصر با شيوه ها و شگردهاي گوناگوني طراحي شده است ؛ بگونه اي که يا از استعاره هاي مکنيّه و مصرّحه به صورت متوالي و پي در پي استفاده ميکردند؛ يا از تصاوير استعاري تو در تو و پيچيده بهره ميبردند.
(آيينه اي براي صداها، شفيعي کدکني: (365 ٣-٢- استعاره هاي مصرّحه بصورت متوالي و پي در پي همانگونه که در شعر گذشتگان خاقاني سرآمدترين شاعر در خلق استعاره هاي مصرّحه از نوع متوالي و پي در پي است ؛ شاعران معاصر نيز به گونه اي نوآور و نوگرا تر در اين عرصه هنرنماييهايي کرده اند.
يکي ديگر از شاعران معاصر که در آوردن استعارة مصرّحه متوالي، طرحي ويژه دارد؛ سهراب سپهري است او اکثر اين استعاره هاي متوالي را در خدمت مضامين عرفاني و فلسفي ميآورد که براي درک همه آنها دلي عارف و قلبي عاشق را ميطلبد: ماه بالاي سر آبادي است ، اهل آبادي در خواب / روي اين مهتابي، خشت غربت ميبويم / باغ همسايه چراغش خاموش / من چراغم خاموش / ماه تابيد به بشقاب خيار، به لب کوزه آب / غوک ها ميخوانند/ مرغ حق هم گاهي.