چکیده:
آزادی بیان یعنی آزادی اندیشه و عقیده ، بـه مفهـوم دیگـر آزادی بیـان ابـزاری است جهت رسـاندن اندیـشه و عقیـده ای بـرای دیگـران . در مقدمـه اعلامیـه جهانی حقوق بشر ظهور دنیایی که در آن افراد بشر در «بیـان عقیـده » آزاد و از ترس فارغ باشند به عنوان بالاترین آرمان بشری اعـلام شـده اسـت ، آزادی بیـان معیاری اساسی برای هر نوع جامعه چندصدایی و دموکراتیک است . نقض ایـن آزادی همواره به نابودی سایر موازین حقوق بشر منجر می شود، این گفتـار در ماده ١٨ حقوق بین الملل مدنی و ماده ١٩ اعلامیه جهانی به وضوح آمده اسـت و غیر قابل انکار محسوب می شود، از طرفی دیگـر اسـلام نیـز بـر آزادی بیـان تاکید و آن را غیر قابل انکار می داند، آزادی گفتار بیان در بیانات قـرآن کـریم ، امامان و محققان اسلامی به صورت آشکار دیده می شود، این اصـل در حقـوق اسلامی و حقوق بین الملل دارای تفاوت ها و تشابه هایی است کـه ایـن تحقیـق محقق سعی دارد به برخی از آنها اشاره کند.
خلاصه ماشینی:
نقض ايـن آزادي همواره به نابودي ساير موازين حقوق بشر منجر مي شود، اين گفتـار در ماده ١٨ حقوق بين الملل مدني و ماده ١٩ اعلاميه جهاني به وضوح آمده اسـت و غير قابل انکار محسوب مي شود، از طرفي ديگـر اسـلام نيـز بـر آزادي بيـان تاکيد و آن را غير قابل انکار مي داند، آزادي گفتار بيان در بيانات قـرآن کـريم ، امامان و محققان اسلامي به صورت آشکار ديده مي شود، اين اصـل در حقـوق اسلامي و حقوق بين الملل داراي تفاوت ها و تشابه هايي است کـه ايـن تحقيـق محقق سعي دارد به برخي از آنها اشاره کند.
» ب: جهان شمولي بودن احکام اسلامي احکام اسلامي در خصوص آزادي و حريت از جمله آزادي بيان در تمام نقاط دنيا و در تمام عصرها و تمامي فرهنگ ها قابليت اجرا دارد فلذا واجـد خصيـصه جهـان شـمولي مي باشد اين احکام با گذر زمان يـا تغييـرات فرهنگـي و جغرافيـايي انـساني بـي اثـر و غيرقابل اجرا نمي شود بلکه فلسفه وجودي آن بيـشتر آشـکار مـي گـردد در حـالي کـه اعلاميه جهاني با وجود نکات مثبت آن و تشابهات فراواني که با احکام اسلامي دارد اما جهان شمول نمي باشد «زيرا همان طور که برخي از محققان معتقدند حقوقي که به نـام حقوق بشر تشريح مي شود با توجـه بـه ويژگـي هـاي اقتـصادي ، اجتمـاعي و فرهنگـي جامعه اي که از اين حقوق در آنجا تعريف بعمل مي آيد شکل متفاوتي به خود مي گيـرد ١.