چکیده:
طراحی ساختمانهای احداث شده بر روی شیروانی نسبت به طراحی ساختمانها با بستری مسطح متفاوت است. در این مطالعه ابتدا مختصری در خصوص الزامات کد مدرن در ساختمانهای بتن مسلح متشکل از قاب بحث میشود. سپس با بیان روش های مختلف، روش دینامیکی بار افزاینده برای ارزیابی ظرفیت فروریزش انتخاب میشود. همچنین به دلیل تغییر رفتار قابل توجه در ساختمانهای احداث شده بر روی سطوح شیروانی و مسطح، تحلیلهای ظرفیت فروریزش برای ساختمانها تحت شالوده مسطح، شیب دار و پله ای در نظر گرفته میشود. در گام بعدی نتایج ظرفیت فروریزش توسط منحنی (%۵,۳T–۲T.۰ (avg,Sa برای زمین لرزه های حوزه نزدیک و دور بررسی میشود. درنهایت حساسیت سنجی پارامتر ارتفاع ساختمان بر روی ظرفیت فروریزش مورد ارزیابی قرار میگیرد. طبق نتایج بهدستآمده، در ساختمانهای احداث شده بر روی شیب، شکافهای نامنظم نمایان شده است و همچنین در ساختمان تحت شالوده شیب دار اثرات چرخشی قابل توجهی در طبقات باال نمایان است. فروریزش در ساختمان تحت شالوده مسطح به دلیل نارسایی خمشی در تیرها و ستونها و در ساختمان تحت شالوده شیب دار و پله ای براثر ترکیبی از شکست برشی ستونهای کوتاه و نارسایی خمشی تیرها و ستونهای در طبقه بالاتر از سطح پایه بیشینه بوده است. به طورکلی ساختمان تحت شالوده شیب دار متحمل بیشترین آسیب و ساختمان تحت شالوده مسطح متحمل کمترین آسیب شده اند. درنهایت با حساسیت سنجی ارتفاع مشخص شد که در ساختمانهای بلند تحت شالوده شیب دار و پله ای، ظرفیت فروریزش به مقدار حداقل میرسد و احداث این نوع سیستم سازه-شالوده در حوزه نزدیک غیرقابل قبول است.
خلاصه ماشینی:
ارزيابي اثر شالوده شیبدار و پلهای بر پایداری و ظرفیت فروریزش سازههای احداثشده بر روي شيروانی ابوالفضل فرامرزی 1 ، ساناز درزیپور 2 ، علی بیگلری 3 * تاریخ دریافت: 27/09/99 تاریخ پذیرش: 07/11/99 کد مقاله: 11596 چکـیده طراحي ساختمانهای احداثشده بر روي شیروانی نسبت به طراحی ساختمانها با بستری مسطح متفاوت است.
همچنین به دلیل تغییر رفتار قابلتوجه در ساختمانهای احداثشده بر روی سطوح شیروانی و مسطح، تحلیلهای ظرفیت فروریزش برای ساختمانها تحت شالوده مسطح، شیبدار و پلهای در نظر گرفته میشود.
فروریزش در ساختمان تحت شالوده مسطح به دليل نارسايي خمشي در تيرها و ستونها و در ساختمان تحت شالوده شیبدار و پلهای براثر ترکيبي از شکست برشي ستونهای کوتاه و نارسايي خمشي تيرها و ستونهای در طبقه بالاتر از سطح پايه بیشینه بوده است.
درنهایت با حساسیت سنجی ارتفاع مشخص شد که در ساختمانهای بلند تحت شالوده شیبدار و پلهای، ظرفیت فروریزش به مقدار حداقل میرسد و احداث این نوع سیستم سازه-شالوده در حوزه نزدیک غیرقابلقبول است.
در طراحي لرزهای تمامی ساختمانهای تحت شالوده مسطح، شیبدار و پلهای طراحي با محدوديت مبتني بر ارتفاع ساختمان بالاتر از سطح پايه بیشینه در نظر گرفته شده است.
در گام اول، بررسی نتایج ظرفیت باربری دینامیکی براي ساختمانهای طراحی شده در نواحی لرزه خیزی زیاد در اثر اعمال شتابنگاشت حوزه دور (با بیش از 50 کیلومتر فاصله از مرکز زمینلرزه) محاسبه شده و در شکل 3 نشان داده شده است.
[12] Haselton CB, Liel AB, Lange ST, Deierlein G.